De krokettenbrigade op het Dashorsterpad

Tussen werk en ontspanning in liep ik vandaag mijn 109e klompenpad. Met een collega is er een gewoonte aan het ontstaan om bij bepaalde reclasseringswerkzaamheden het nuttige met het aangename te verenigen. Het nuttige is het bezoeken van een klant, een huisbezoek en dat doen we eigenlijk standaard met zijn tweeën zeker als we de persoon niet kennen. We moesten een man bezoeken, een man zoals er velen zijn, zonder strafblad maar onlangs een smetje opgelopen in het leven. Nu is het sinds een aantal jaren dat de reclassering de opdracht krijgt van het Openbaar Ministerie om eens te praten om te kijken of de ‘zaak’ niet buiten het strafrecht gehouden kan worden. Dat is leuk werk. Zo ook meteen maar een stukje maatschappelijke voorlichting gegeven over de inhoud van mijn werk. Het nuttige is dat we de collegiale nabespreking doen onder het genot van een lunch, brood met twee kroketten. Dit is standaard met een cola light voor haar en een cappuccino voor mij. Er gaat mogelijk een moment komen dat we naast reclasseringswerkers ook een autoriteit worden op het gebied van lunches met kroketten. Wie zal het zeggen?

Naast de geestelijke arbeid en het verzorgen van de inwendige mens moet er ook ontspanning zijn en dat is vaak een klompenpad. Vandaag beginnend bij partycentrum Schimmel in Woudenberg. Al snel zijn we van de doorgaande weg, lopen we over stukjes Grebbelinie en de stilte daalt langzaam op deze middag. Soms is het dusdanig rustig dat geluidjes uit de mobieltjes van het werk de stilte hinderlijk onderbreken. ,, Weet je, zeg ik tegen mijn collega, ,,Dat ik tijdens het werk alle pushbericht van De Gelderlander binnen krijg!” Ik word daar compleet niet goed van soms. Ik doceer dan over de consequenties voor de geestelijke gezondheid van dit soort berichten. Ja want ook bij mij is een portie ‘mansplaining’ niet vreemd. Ik beloof haar hierover een blogje te schrijven. Want dat is het fijne van een klompenpad. Het brengt rust, je kunt bijkletsen met een wandelpartner, maar het brengt ook de nodige creativiteit naar boven. Een ander blogje is geboren op het Dashorsterpad, Pushberichten leiden tot hersendood!

Verder kuieren we verder en tot mijn geluk maak ik de foto die het Dashorsterpad ook bekend maakt op de site van klompenpaden, niet origineel maar wel mooi. Met deze foto zal ik het blog openen neem ik mezelf voor. Voor meer foto’s zie ook Instagram ‘titiissprakeloos’.