De weersverwachtingen waren niet heel erg goed, eigenlijk slecht. Nu zal ik me niet voor ieder spatje een klompenpad ontlopen, maar het was afgelopen dinsdag niet heel fraai. Dus een andere keer maar. Om 9 uur scheen de zon, om tien uur was het helder om 11 uur idem. Snel de hond uitlaten en boodschappen doen en maar een kleine padje uitgezocht in de buurt. Je moet ze toch allemaal lopen. In de auto betrok het iets, maar kan gebeuren. Bij het uitstappen viel de eerste druppel. Een man een man, een woord een woord, ook naar mezelf toe. Want je kunt het niet maken om met een autorit je ecologische voetprint te vergroten en uiteindelijk niet te gaan wandelen.
Al waren de reacties niet laaiend enthousiast over dit pad op www.klompenpaden.nl, als je om je heen kijkt blijkt bijna ieder klompenpad zijn charme te hebben. Het was een fijne afstand om je hoofd te laten uitwaaien werd bij de commentaren geschreven. En dat klopt. Het pad is ook lang genoeg om je kop nat te laten worden. Klompenpad nummer 78 is een feit en hieronder een kleine selectie van wat kiekjes als bewijs. Voor meer foto’s zie ook Instagram titiissprakeloos.
sprakeloos verhalen 