Zo een wandeling werd het niet op het Ambts-en Rijkspad

Wandelen is gezond voor lijf en leden, maar bovenal een middel om de geest tot rust te laten komen. Samen met een medewandelaar, ook een pietsie in de lappenmand, heb ik dus een wandelafspraak gemaakt in de buurt van Nijmegen, het Ambts- en Rijkspad te Winssen. Ik zou haar ophalen, maar door wat computerproblemen lukte het me niet om voor een gepland weekend Rotterdam met echtgenote, een hotel te reserveren. Te laat dus bij haar, inhouden om niet te hard te rijden, kortom een beetje stress, de ideale omstandigheden dus om een wandeling te beginnen. Ik bel aan en val meteen met de deur in huis met mijn excuses. ,,Sorry, het duurde langer dan gepland om een hotel te boeken voor…….”. Ik kon mijn zin niet af maken, ze keek me aan en antwoordde: ,, O, ik dacht dat we gingen wandelen, dan moet ik even andere kleren aandoen.” Daar had ik niet van terug en dacht, het wordt dus zo’n wandeling in het altijd rustig Winssen.

We startte bij de kerk in Winssen met een prachtige appelboomgaard, hoe toevallig!, in de kerktuin. Ik weet niet of het de appels van het goed en kwaad waren, maar ik kreeg er een aangeboden van mijn wandelgenote. Ik heb vriendelijk bedankt voor de zekerheid. Tijdens de wandeling werden we van boven bekeken door meerdere  buizerds. Zij zagen tijdens hun onnodige pogingen om te chaperonneren met hun scherpe zicht niets onoorbaars. Net als wij zagen ze de uiterwaarden langs de Waal en, vanuit alle hoeken de kerktoren in de verte en de koeien in de weilanden.

Zo’n wandeling werd het dus niet, maar gewoon een heel prettig klompenpad onder uitstekende omstandigheden. Met het Ambts- en Rijkspad is daarmee het 74e klompenpad beslecht.

Voor meer foto’s zie ook Instagram titiissprakeloos

Plaats een reactie