Wat een mooie wandeling was het bij Apeldoorn. Het begon in Wenum Wiesel en de eerlijkheid gebied mij te zeggen ik had er nog nooit van gehoord. Toen ik het mijn moeder vertelde gaf ze te kennen dat ze als kind in deze regio altijd bosbessen plukte, met de fiets vanuit Twello. Goed ik was daar natuurlijk niet bij, maar vanaf nu staat Wenum Wiesel in mijn geheugen gegrift al ben ik niet op zoek gegaan naar bosbessen. Wel was onlangs actueel dat er een koninklijke rel was over de kroondomeinen en wel of niet afgesloten voor publiek. Ik zou willen zeggen, geen discussie het is een voorrecht om in deze omgeving te mogen wonen, dus niet zeuren Willy. Maar dit jaar is er nog wel een jacht voor genodigden. Ik hoor daar niet bij uiteraard, maar toen het Kopermolenpad een bordje verboden toegang passeerde, lachte ik in mijn vuistje. Alleen al de minimale kans om in de loop van een dubbelloopsjachtgeweer van Willy te kunnen staan, verhoogde de amusementswaarde van dit pad. Maar geen Willy, geen jachtpartijen, slechts een eekhoorntje en de foto’s van een van de mooiste klompenpaden. Dat was het voor mij. Ik laat dus nu de foto’s spreken voor ik een republikeins betoog ga houden.
(meer foto’s op Instagram onder de naam titiissprakeloos)
sprakeloos verhalen 