Wat zal het pad in Driebergen-Rijnsburgen me brengen? De dagen ervoor had het flink geregend en de voorspelling voor de nieuwe week is ook niet best. Snel een klompenpadje meepikken is het devies. Driebergen, ik ken het niet hoewel een oom en tante jarenlang in de plaats gewoond hebben. Als peuter heb ik er zelfs gelogeerd, maar dat weet ik vooral van de foto’s waarop ik best vrolijk oogde. En dat was ik vandaag eigenlijk ook wel. Al was de start van het Aderwinkelpad langs een drukke weg, er was voldoende te bekijken en eenmaal buiten de bebouwde kom werd het snel rustig. Iedere wandelaar werd zelfs tot kunst en introspectie verleid middels een heus gedichtenbankje. Het gedicht van de week was van J.C. Bloem – Nachtegalen.
Ik heb van ’t leven vrijwel niets verwacht
’t Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen
Wat geeft het? In de koude voorjaarsnacht
Zingen de onsterfelijke nachtegalen
En dit bracht verplichtingen met zich mee voor de wandeling al heb ik geen dichterlijke gaven en heel vaak begrijp ik een gedicht niet, tenminste de eerste twee lagen wel, maar als het verder gaat, haak ik af. Dus ik beperk me tot rijmen, maar tijdens de wandeling is het er niet van gekomen. Al prees ik me gelukkig met de dag die niet regenachtig was. Er was ook buiten Driebergen-Rijnsburgen veel te zien en het was vooral heel groen, dankzij de regen natuurlijk. Veel kiekjes kunnen maken.
En bij het terughalen van de foto’s en het zoeken naar een passende verhaaltje, rammelde er zowaar een rijmpje uit. Let wel, een rijmpje.
De dampige regenlucht van de dag ervoor
Vergezelt me door de hemels groene aarde
In de lege zondag kuier ik gedachtenloos door
Immers de dag van morgen heeft vandaag geen waarde
Meer foto’s op Instagram titiissprakeloos
sprakeloos verhalen 