Wat is er nuttiger dan je overuren weg te wandelen door op een klompenpad te lopen op woensdagmorgen. Goed, werken in de tuin, klussen, de auto schoonmaken kan ook, maar dat is van een andere orde. Soms ook fijn, maar niet altijd. Het Paradijspad in de nabijheid van Barneveld trok me lang niet omdat heen en terugweg deels hetzelfde stuk klompenpad betrof. Uit ervaring kan ik zeggen, laat u hierdoor niet afschrikken. Al mijn vooroordelen werden gelogenstraft. Het was een hemels klompenpad om maar eens een hele flauwe woordspeling te gebruiken. En heel rustig.
Het eerste half uur kwam ik niemand tegen, hooguit in de verte een boer op een trekker. Je waande je in het Aardse Paradijs. Even overwoog ik een vijgenblad te zoeken en mijn oer- oer – oervader te eren. Mijn Victoriaanse inborst hield mij tegen. Na ruim een half uur kwam ik twee Eva’s tegen, netjes gekleed zoals het hoort in Barneveld en omstreken. Ik was erg blij met mijn Victoriaanse inborst en groette de dames heel vriendelijk om te ervaren dat er in het Paradijs wel wat mensen waren, maar niet veel.
Al met al een hele nuttige woensdagmorgen/ lunch besteding door me te laten verrassen. In Barneveld en omgeving is het 59e klompenpad voltooid en staat in mijn geheugen gegrift.
Voor mee foto’s zie ook Instagram titiissprakeloos
(op dit blog gaat er iets fout, onderstaande foto is (door mij) tijdelijk niet te verwijderen.
sprakeloos verhalen 