Tussen Amsterdam en Utrecht en onder de rook van Hilversum ligt het Zoddenpad. Als je niet weet wat zodden zijn, dan is een wandeling over dit prachtige wandelpad afdoende om daar voor de rest van je leven weet van te hebben. Vandaag dus een klompenpad in de Randstad, nog net provincie Utrecht. Het klompenpad dat mogelijk wel het verst gelegen is van mijn woonplaats. Samen met vriend, oud-collega en binnenkort weer medehovenier hebben we de 18 kilometer gelopen in dit moerassige laagveengebied. Oud Hollandsche landschappen met dito huisjes en veel vergezichten.
Keuvelend over van alles en nog wat, voetbal hebben we deze keer zo goed als geparkeerd, maar verder natuurlijk over politiek. De onbegrijpelijkheid van de verkiezingsuitslag jongstleden woensdag en de onmogelijke formatie die er uit voort komt. Natuurlijk over corona en ons Nederlandse gedrag. Conclusie, Nederland is gek of verwend, of niet goed wijs of alle drie, maar wij lopen lekker hier op zaterdagmorgen. Verder natuurlijk over het werk, familie en over hetgeen we in de omgeving waarnemen. Beide zijn we niet wetenschappelijk onderlegd als het gaat om planologie, ruimtelijke ordening, biologie of geologie. Maar beide zijn we goede waarnemers en vallen er zaken op. Dat is het voordeel van met zijn tweeën lopen, twee (kippige) mannen zien meer dan één en we vinden allebei er wel iets van. Vooral dat het een geweldig klompenpad is. Maar zoals gezegd, we liepen door het Zoddegebied. Veenlijken hebben we niet gezien wel reeën, roofvogels, ooievaars, verschillende reigers en andere watervogels. En wat we niet zagen, hoorden we wel.
Geen veenlijken dus, wel andere onheilspellende zaken. Bij de verlenging van de route werden we gewaarschuwd middels prehistorische mythologische communicatie. Koppensnellers ‘seinden’ hun boodschap naar de onschuldige voorbijgangers. Niet duidelijk, maar wel bedreigend. En wij, sterke observeerders, kregen de dreiging recht in ons gezicht. Een berekop op een stok. Wat wil dat zeggen? Moeten we ons zorgen maken, moesten we weg of was het slechts een bevestiging van dat het niet alleen een klompenpad was, maar een beregoed klompenpad. Stoer als we zijn liepen we gewoon door, we lieten ons niet van ons à propos brengen.
Het Zoddenpad, een prachtige wandeling die in de loop van de jaren in het kader van Natura2000 alleen maar mooier zal worden. Daar zal een berekop niets aan af doen. Nog een paar foto’s ter illustratie en een verwijzing voor meer foto’s op Insta (gram) titiissprakeloos.
sprakeloos verhalen 