Werken op het Nudepad

’s Morgens heb ik lang in twijfel gestaan, doe ik het wel of doe ik het niet. Het eerste klompenpad in 2021. Het was koud, maar zonnig. Op mijn vrije dag was ik op tijd wakker. Bovendien bezit ik waterdichte schoenen en warme kleding. De wat negatieve commentaren op de site van klompenpaden met betrekking tot het Nudepad maakte mij nieuwsgierig. De echte puristen dulden geen asfalt, maar ik ben geen purist dus een stukje asfalt langs de weiden en vergezichten vind ik geen bezwaar. Er is overal wel wat te zien of te beleven. De start in Oude Nude op zich is al compleet onbekend en nieuw voor mij. Dus gaan met die banaan. De laatste kerstkilo’s er af lopen, of in mij geval kuieren. De ervaring leert dat met het maken van foto’s, een bammetje eten en wat drinken, ik amper de vier kilometer per uur haal. Vandaag al helemaal niet want op sommige plekken was het heel hard werken.

Hoezo te veel asfalt, mijn schoenen zogen in de modder en ik heb menig glibberpartij moeten ombuigen in ware acrobatiek om niet geheel bemodderd bij de eindstreep te komen.

De dag had trouwens een primeur. Ik ben altijd jaloers op mensen die vogels goed kunnen onderscheiden op kleur, geluid en manier van vliegen. En dan zijn er ook bij die de beestjes nog vast weten te leggen. Dat is mij vandaag ook voor het eerst gelukt. Nu had ik wel te maken met hele brutale meesjes die helemaal nergens van opkeken. Brutaal en zelfverzekerd bleven ze gewoon in de boom, speciaal voor mij. Geen kunstzinnige of bijzondere foto, maar wel mijn eerste gelukte vogelreportage. Ik herinnerde mij ook eens pogingen te hebben gedaan een biddende roofvogel in de buurt van klooster Sion in Diepenveen met mijn mobiel te vangen. Niet gelukt. Met deze foto is de dag dus in principe al gelukt.

Do I have to say more?

Kortom een verrassende wandeling tussen het laagland van Wageningen, Veenendaal en Rhenen. Prachtige vergezichten en genoeg tijd om te mijmeren over van alles en nog wat, behalve de politiek had ik besloten voor vandaag. Geen afzettingsgedoe in Washington, geen dreiging van het vallen van het kabinet en al helemaal geen coronacijfers. Het mijmeren zorgde er wel voor dat ik twee keer een bordje miste, maar dat lag geheel aan mij. Met een goede vier kilometer extra hoop ik dat 13 januari de eerste is van vele klompenpaden dit jaar.

Voor meer foto’s zie ook mijn Instagramaccount titiissprakeloos