Vandaag ben ik een volwassen klompenpadder geworden. Dacht ik dat zon en minimaal 10 graden Celsius, liever nog 20 graden trouwens, het ideale weer is om te wandelen, sinds vandaag heb ik een hobbel genomen. Met een maximum van 5 graden, beetje wind en veel mist en toch een leuke wandeling gemaakt. Dat biedt perspectief voor de komende wintermaanden. Ik viel vandaag in een gat, een afspraak ging niet door en dus………toch maar nummer 42 uitgezocht. De Glind was de bestemming en staat vanaf nu in mijn geheugen gegrift. Een hele fijne wandeling. Bloemetjes bloeiden nog hier en daar in november, het mais was van het wel en kale rijen bomen waren het decor.
Mogelijkheden voor contemplatie, rust en muziek met de Barmhartige Samaritaan op de achtergrond, ook weer op het Melissenpad.
Onderweg heb ik naast genieten ook veel gedacht aan mijnheer T. Baudet. Mijn conclusie was heel duidelijk. Als hij toch zoveel van Nederland houd, loop iedere week een klompenpad, houd je tijdens het wandelen aan een volledige stilte en ik verzeker je, er komt niet zoveel boreale onzin uit je mond. Overigens heb ik de uil van Minerva in dit prachtige landschap niet kunnen ontwaren.
O ja mijnheer Baudet, tevens langs de route spirituele levenswijsheden, verhalen voor kinderen van alle leeftijden. Ze worden aangegeven met een eenhoorn. Dat moet u vast wel aanstaan. Ik zou zeggen, stap over uw schaduw en wandelen maar in het fraaie Hollandsche landschap van De Glind. Ik vond het ondanks, of misschien wel dankzij de koude zeer louterend.
sprakeloos verhalen 