Potje prognose maken voor de verkiezingen voor het goede doel

In mijn oneindige arrogantie zal ik net als in 2017 weer een aantal verkiezingsvoorspellingen doen. Waarom? Omdat ik het amper slechter deed dan IPSOS en beter dan Maurice de Hondt. Dat laatste is met de kennis van nu ook niet meer echt een prestatie. De onzin die hij publiekelijk uitkraamt is bijna spreekwoordelijk, keffen als een hond.

Hoe komen mijn ramingen tot stand? Het is een kwestie van gezond verstand en een pietsie onderbuik en vooral mee vibreren op mijn observaties van de sfeer in Nederland. De laatste keer heb ik een fout gemaakt door te veel aan wensdenken te doen, ik wist dat de PvdA zou verliezen, maar zoveel als de professionele voorspellers bedachten, daar wilde ik niet aan. Anders was ik ook beter dan Ipsos. Toen beloofde ik voor iedere zetel ernaast €5,- over te maken aan Vluchtelingenwerk. Ik moest €105,- overmaken hetgeen ik netjes gedaan heb met een verdubbeling door één van mijn zonen. Ipsos zou €5,- minder duur uit zijn geweest, Maurice de Hondt een tientje meer.

Prognose van Ipsos van 2 maart 2021

PROGRNOSE MAKEN IS ALS KOKEN

Hoe bezie ik het Nederlandse politieke landschap. Mijn voorspellingen zijn als koken. Je hebt een pan en een aantal ingrediënten die je moet mixen tot een lekkere maaltijd. Het parlement is de pan en de uitkomst is op voorhand zeker, de maaltijd is niet lekker met de polarisatie van alles in Nederland. Toch moeten we het vreten. Voor mij zijn er drie hoofdingrediënten. De regeringspot, de populistische pot en de idealistische pot. Nu vindt iedere partij zich idealistische, maar de termen links of progressief dekken de lading ook niet echt. En dan zijn er nog wat kruimels te verdelen. Kruimels die in meer of mindere mate bij een van de hoofdpotten zijn onder te verdelen.

MIJN PERSOONLIJKE VOORKEUR

Misschien is het aardig om mijn politieke kleur in deze een beetje uit de doeken te doen. Een beetje, in het echte leven ben ik vaak genuanceerder, soms ook niet. De kieswijzers wijzen in meer of mindere mate in linkse en progressieve richting. Mijn leven lang heb ik op de PvdA gestemd en zal dat ook dit jaar waarschijnlijk doen. Ik zou mezelf kunnen typeren als een van de vele verweesde sociaaldemocraten. Opkomen voor de zwakkeren vind ik een vanzelfsprekend ideaal en een sterkere publieke sector hoogst noodzakelijk. Dat laatste vindt inmiddels Mark Rutte ook, maar dat is vrij ongeloofwaardig. Ik houd echter niet van hobbyistisch links. Dus geen GroenLinks, PvdD of BIJ1 voor mij, uitgesloten. Met populistische politiek heb ik niets. Baudet vind ik een regelrecht politiek vandaal. Zijn term oikofobie is het enige dat mij ooit tot nadenken heeft gebracht. Verder heb ik niets boreaals en met de uil van Minerva heb ik geen klik. Wilders daarentegen is een schreeuwlelijk met enige humor en voldoende PR. Maar dat is nog geen eerlijke politiek, verre van dat. Zijn kritiek op de randstedelijke grachtengordel voel ik echter wel, maar dat is geen reden om op hem te stemmen. Integendeel met de FvD, inmiddels JA21 en vaak ook de SGP en VVD, zijn dat de partijen die de kieswijzer mij nooit aanwijst. Verder, omdat de status quo van het systeem echt doorbroken moet worden kan ik alleen maar bidden dat deze regering niet aanblijft. Maar of bidden genoeg is?

Omdat bij Lodewijk Asscher een zweem van de toeslagenaffaire kleefde, had ik al besloten om op Kadija Arib te stemmen, een wijze waardige vrouw. Ze is mijn stem waard ondanks dat ik niets tegen Lilianne Ploumen heb, al is ze van de melkboer. In principe stem ik altijd op de nummer één, man of vrouw maakt me niet uit. Ik zei al aan politiek hobbyisme doe ik niet. Mocht ik de komende tijd nog twijfelen, dan heb ik twee vluchtroutes. Renske Leijten van de SP om haar rol in de toeslagenaffaire. Pieter Omzigt was een mogelijkheid, maar dan krijg je het CDA erbij. De tweede mogelijkheid zou Carola Schouten kunnen zijn. Dat is dan gebaseerd op haar politieke moed in een verduiveld lastig politiek mijnenveld. En goed, de ChristenUnie heeft op sociaal-economisch gebied veel overeenkomsten met de PvdA. Het immateriële van de CU neem ik dan maar even voor lief.

DE REGERINGSPOT

Een ding is zeker, de meerderheid in het parlement krijgt de huidige demissionaire regering niet meer. Ik denk dat door corona en het gedoe de komende weken, de vlucht naar voren van de VVD zal temperen. Ze worden ook bij mij veruit de grootste. Het CDA heeft met haar bewindslieden vooral last van de coronatijd. De Jong en Grapperhaus zullen niet als grote helden in herinnering blijven. Het Pieter Omzigt-effect is onvoldoende om uit een dal te groeien. Ik denk wel dat hij veel voorkeurstemmen gaat krijgen. Er zal mijns inziens een onterecht Sigrid Kaag-effectje zijn voor mensen die geloven dat zij de eerste vrouwelijke premier gaat worden. Maar dat effect zal binnen twee weken op zijn als de realiteitszin boven komt drijven. CU zal misschien als enige regeringspartij een zeteltje winnen.

Resumerend:

VVD 34 zetels (marge 33-37 zetels)

CDA 19 zetels (marge 18-20 zetels)

D66 13 zetels (marge 11-14 zetels)

CU 6 zetels (marge 5-6 zetels)

IDEALISTISCHE POT

Het is al jaren onbegrijpelijk dat de marketing bij de links progressieve partijen zo slecht is. Sociaal-econonomisch denkt Nederland in meerderheid wat linksig, maar het komt er maar niet van. Nu gaat Rutte als we niet oppassen de komende jaren de verzorgingsstaat optuigen. De VVD nota bene. De linkse oppositie, ik neem voor het gemak de PvdD maar even mee in dit rijtje, zal hard moeten werken om meer zetels te krijgen dan de PvdA in 2012. (38!) Als verweesd sociaaldemocraat doet dat pijn, maar het is niet anders. Ze maken met de drie of vier partijen dezelfde fout als Labour onder Corbyn binnen één partij, het creëren van linkse exclusieve uitsluitingsfeestjes met discriminatie als mogelijk gevolg. Het zij zo.

Resumerend:

GroenLinks: 11 zetels (marge 10-14 zetels)

SP : 11 zetels (marge 10-13 zetels)

PvdA: 13 zetels (marge 10 15 zetels)

PvdD: 6 zetels (marge 5-7 zetel)

POPULISTISCHE POT

Voor mij zijn JA21 en FvD vooralsnog communicerende vaten. Als Baudet geen hele grote uitglijers maakt dan zal JA21 beperkt profiteren, anders kunnen zij wel groeien. Samen zullen ze niet meer dan 6 zetels krijgen met Baudet voorlopig in het voordeel vanwege zijn naamsbekendheid. Bij Wilders is de grootste groei er wel een beetje uit. Ze zullen zich rond de twintig zetels stabiliseren. De anti-establishment partijen beslaan zo’n 20 tot 25% van de kiezers. Ik reken DENK daar ook maar bij, schreeuwend aan de leiband van Turkije en een zekerheid van een aandeel nationalistische Turkse Nederlanders.

Resumerend:

PVV 22 zetels (marge 20-23 zetels)

FvD 4 zetels (marge 2-5 zetels)

JA21 2 zetels (marge 1-4 zetels)

DENK 2 zetels (marge 1-3 zetels)

Dan blijven er bij elkaar opgeteld nog 5 zetels over. Er gaan er drie naar de SGP met een uitloop naar mogelijk vier zetels. Volt wordt steeds getipt als nieuwkomer met een zetel, ik denk dat het gaat lukken. Mogelijk dat ook BIJ1 het gaat redden. Voorlopig krijgen ze bij mij het voordeel van de twijfel. Bij mij verdwijnt met Henk Krol ook 50+.

HET GOEDE DOEL:

Voor de verkiezingen zal ik mijn prognoses nog twee keer bijstellen. Ook nu heb ik een goed doel gevonden voor de afwijking tussen mijn prognose en de verkiezingsuitslag om te zetten in geld. De vorige keer ging er geld naar Vluchtelingenwerk. Ik kies nu, om een kleine bijdrage te leveren om de afbraak van de publieke sector tegen te gaan en geld te storten voor dak- en thuislozen bij het Leger des Heils. Een organisatie waar ik zelf trouwens werk. Iedere zetel afwijking is €10, – voor een project binnen het Leger des Heils.

Een persooonlijke tocht door stemmig Nederland……nog 4 dagen te gaan.

 

En eindelijk is ie er, de langverwachte gamechanger. We hebben er een buitenlandse dictator voor nodig, maar het kan nu gaan husselen en veranderen. Zeker weten doen we het niet, maar toch wat gister nog zeker leek, is nu niet meer vanzelfsprekend. Allereerst heeft Erdogan een politieke eenheid in Nederland gesmeed die zijn weerga niet kent. Het lijkt de Verenigde Staten wel als die in oorlog zijn, vallen (partij) politieke verschillen weg en schaart een ieder zich achter de president, in dit geval achter onze premier Mark Rutte. En met hem wordt de PvdA burgemeester Aboutaleb als zijn belangrijkste generaal gezien in onze vaderlandse strijd. Strijd iedereen mee, nee er zijn een paar kleine dissonanten. Gisteravond bij Jinek speelde Thiery Baudet nog even de grote lummel om iets de brabbelen over vrijheden. Ook de Piratenpartij sprak op hun Facebookpagina over de polarisatie van de Nederlandse regering.

En dan hebben we DENK, die zwijgt voor zover ik kan nagaan in alle toonaarden. Dat lijkt me ook heel verstandig. Want het ondersteunen van premier Rutte in deze betekent dat ze Turkije niet meer in mogen. En DENK is uiteindelijk opgericht rondom een debat over Erdogan en DENK heeft zich daadwerkelijk ontwikkelt als een Trojaans Paard voor de Turkse president.

Maar goed gaat Mark Rutte zijn premiersbonus nu echt pakken, of krijgen we een spelletje verplassen en gaat iedereen nu ferme taal uitspreken. Wilders claimt deze overwinning al zelf, want zonder hem was het nooit zo ver gekomen. Nee, denk het ook niet want met Wilders hadden we al met de halve wereld diplomatieke problemen en was er sprake van  economische krimp. Al met al wordt het toch nog een beetje spannend die verkiezingen, maar het is triest dat we Erdogan daarvoor nodig hebben.

DENK geïntegreerd

Eigenlijk had ik er helemaal geen zin in. Nadenken over een stuk in de Trouw van vrijdag 7 oktober jl. Het ging over de opbouw van de partij DENK. Alleen de naam is al ongelooflijk pretentieus. Denkend aan DENK, en nu komt er automatisch de neiging om Henri Marsman aan te halen, maar dat is te kaaskopperig, dus dat doe ik maar niet. Ik zie vooral een paar hele pedanterige mannetjes, welbespraakt weliswaar, maar ze hebben schijt aan de kunst der argumentatieleer, maar claimen een aanzienlijk deel van de Turks Nederlandse kiezers voor zich te kunnen winnen. Ja, en natuurlijk Silvana Simons is het uithangbord voor weer andere delen van de ontevreden allochtone kiezers. Het woord allochtoon mag ook niet meer, maar zo lang er geen nadrukkelijk verbod is, kies ik voor duidelijkheid. Silvana Simons dus, ik ga niet meedoen in het bashen van deze vrouw, dat is me te gratuit. Echter het lukt me ook niet om iets positiefs over haar te melden.

Het stuk in de Trouw, 24 uur sudderen mijn gedachten en ik kom tot de conclusie dat DENK een uitermate geïntegreerd bestanddeel vormt van onze samenleving. En dat wil ik wel even met jullie delen.

Allereerst lees ik dat er bewondering is voor de methode van Geert Wilders’ PVV. Zeggen waar het op staat wordt gewaardeerd. Een DENK-aanhanger zegt wel: ,,We zijn de tegenhanger van de PVV.” Ik durf dat te betwijfelen. DENK vist echter net als de PVV in de grote chagrijnige electorale vijver van het Nederlandse ongenoegen. Waarschijnlijk vissen ze op andere vissen, maar toch. De oproep van Mark Rutte om meer te lachen ten spijt, ze delen in ons hedendaagse ongenoegen. Inburgeringspuntje voor DENK.

Mijn geverifieerde feitenkennis over de structuur van de partij is te beperkt. Ze bouwen aan een partijstructuur en dat spreekt in hun voordeel. Dit riekt naar democratie. Maar met de kennis van nu en het zware vermoeden dat mijnheer Erdogan een vinger in de pap heeft, al dan niet via getrouwe vazallen die in Nederland wonen, is zwaar dubieus. Het spreekt natuurlijk boekdelen dat de splitsing van de kamerleden Öztürk en Kuzu gebeurde toen er kritische vragen werden gesteld over de (buitenlandse) financiering van Nederlands Turkse instelling. Op zich is dit kwalijk, maar ze krijgen er weer een inburgeringspuntje bij omdat zodra er een scheet dwars zit, richt men een one-issue partij op. Typisch hedendaags Nederlands waar de polderpolitiek echt definitief op zijn retour is. Geen bruggen bouwen meer, maar verdere polarisering. Lekker niet verder kijken dan je neus lang is typeert de gemiddelde Nederlandse politicus, maar ook de kiezer.

Als derde punt stip ik aan de geluiden van de DENK-bijeenkomst die wel heel nadrukkelijk de totale integratie inluiden. Heel populistisch wordt beweerd dat DENK ook 20 tot 30% aanhang heeft onder de ‘oer-Hollandse’ kiezer. Buiten het feit dat ik geen bespiegeling wil houden over wat nu oer-Hollands is in hun optiek. Ik zou wel eens kunnen roeren in louter discriminatiepraktijken. Wie is die oer-Hollander? Man? Middelbare leeftijd? Stampotminnend? Xenofoob? Ik zeg er maar niets over. Maar in de gelederen van DENK wordt geopperd om de ‘boeren’ in de Achterhoek te hervormen. Die hebben immers nog nooit een allochtoon gezien. En hebbes, het volgende integratiepuntje mag ik toekennen. De grachtengordel spreekt, de grachtengordel van niet oer-Hollandse komaf weliswaar, maar toch. In Doetinchem hebben ze nog nooit een allochtoon gezien. Ik zal niet ontkennen dat de concentraties niet oer-Hollandse medelanders in bijvoorbeeld Doetinchem minder is dan in Amsterdam of Den Haag. Maar misschien hoor je ze daar wat minder, omdat ze een deel van mentaliteit van de oosterling hebben meegekregen. Niet de grote bek en het belerende vingertje? Gewoon hun ding doen in de maatschappij waar ze geboren en opgegroeid zijn? Ik weet het niet zeker, hoor. Desalniettemin een sterk staaltje van het incorporeren van de hedendaagse Randstedelijke Nederlandse mentaliteit.

DENK is dus cum laude geslaagd voor hun Nederlands burgerschap, niets staat het uitdragen van hun beperkte boodschap meer in de weg. Populisme, wegkijken, Randstedelijke bevoogding en ontkenning dat 80% nog gewoon oer-Hollands is. We zullen het wel zien in maart 2017. Het politieke landschap zal met DENK gekleurder kunnen worden, niet constructiever.

Begrip, van de dag (185) Waar is Silvio

 

 

 

WAAR IS SILVIO

Ik moest vandaag in een keer aan Silvio denken. Nu zijn er gelukkig heel veel dagen dat ik niet aan Silvio denk. Denkend aan Berluconi gaan bij mij de misantropische sluizen wijd open. Liever heb ik dat niet. Ik denk liever niet aan bevriende staatshoofden die bunga bunga party’s geven met minderjarige meisjes gefinancierd met gestolen en/of overheidsgeld. Bovendien moet je in deze dagen nog oppassen met het beledigen van zogenaamd bevriende staatshoofden. Gelukkig is Berlusconi geen staatshoofd meer. Maar waar is Silvio dan wel. Ik hoor niets meer van hem.

In een tijd dat mafkezen, rechtsextremisten, populisten en blinde machtshonger in veel (Europese) landen naar de macht probeert te grijpen of in ieder geval een machtsfactor van belang lijkt te worden, is het in Italië relatief rustig. Ik weet niet of de media andere gekken belangrijker vindt. Poetin, Erdogan, Trump, Le Pen, Wilders om er maar een aantal te noemen, staan nog wel te vaak in de krant. Silvio niet meer. Wat doet Silvio tegenwoordig? Zijn kleine Silvio in conditie houden met Viagra om zijn eeuwige jeugd te bewijzen? Een coup voorbereiden om samen met Poetin een supranationaal bunga bunga party te houden met een geitenafdeling voor iemand in Turkije? (Oef, mijn vakantiebestemming naar dat land kan ik voorlopig op mijn buik schrijven)

De vraag kwam bij me boven toen ik las dat een relatief onbekende frisse dame van 55 jaar de mogelijke burgemeester van Rome gaat worden. Mevrouw Raggi is van de school van Beppe Grillo en zit in de gemeenteraad van Roma. Grillo is een cabaretier die de Italiaanse politiek op de hak nam en omdat het niets was, is en wordt, zelf maar een politieke protestbeweging is gestart. Of mevrouw Raggi grappig is, politiek betrouwbaar en idioten kan weren, ik weet het niet. Mijn zegen heeft mevrouw Raggi zeker. Dat neemt niet weg dat ik nog steeds niet weet waar Silvio is.

 

Begrip, van de dag (154) Bijdrage Erdogan werkgelegenheid

 

 

 

BIJDRAGE ERDOGAN WERKGELEGENHEID

 

De oplossing voor werkloosheid, Erdogan draagt een substantiële bijdrage, nu nog alleen in Turkije. Misschien kunnen we het voorbeeld volgen. Via o.a. Facebook wordt de hand van de Turkse leider heel erg duidelijk. Wanneer iets onwelgevallig is dan kan een gebruiker dit melden bij de mondiale mediamagnaat. Als een soort van Goddelijke scheidsrechter bedient Facebook de klachtindieners. Ik zie het zo voor me, honderden mensen die Facebook afstruinen in Turkije om te klikspanen en ieder commentaar te bannen. Misschien heeft Erdogan wel landgenoten in dienst om ook de Nederlandse teksten te ontcijferen. Misschien is deze tekst dan ook wel aan de beurt, want via onwelgevallige plaatjes ga ik dit blogje niet opleuken, dus ook niet gepakt worden. Dat neemt niet weg dat Erdogan een gevaarlijk vriendje is geworden.

Vandaag was cartoonist Oppenheimer andermaal aan de beurt. Hij beeldde Erdogan af om te betogen dat hij geen geitenneuker is. Vervolgens laat hij Erdogan keihard het twittervogeltje in zijn (of haar) cloaca nemen. Een scherp plaatje om de oproer rondom de Duitse Jan Böhermann te belichten en het gebrek aan de Turkse persvrijheid te hekelen. Ik ga inhoudelijk niets vinden van het hekeldicht van de Duitser, ik vind vooral de persvrijheid een groot goed, dus is mijn artistieke oordeel in deze van generlei waarde. Het feit dat Facebook een rol speelt bij het onvermijdelijk oordeel om lid te mogen zijn van de spacecommunity op Internet is natuurlijk heel bedenkelijk. Oppenheimer verwacht trouwens snel te mogen publiceren. Volgens mij is dat afhankelijk van de hoeveelheid kritiek op Facebook.

Maar los van de ethische achtergrond, biedt dit mogelijkheden voor werkgelegenheid. Dat de Turkse Erdogan de vrije meningsuiting in zijn eigen land verkracht is nog tot daar aan toe, hij schijnt de Turkse gemeenschap in Nederland nog voor zich te winnen. Maar hij moet toch heftig investeren om dit te bereiken. Misschien heeft hij ook wel een clubje anti-Poetin adepten aan het werk gezet of een clubje dat zich richt tegen de Koerden. Zo kunnen wij in Nederland ook aan de slag om alles dat ons onwelgevallig is op Facebook aan te klagen in de hoop dat Facebook namens ons censuur gaat plegen. Waar zullen we beginnen, met ons koloniale verleden te verdoezelen? Iedere vorm van kritiek uit Indonesië of Suriname als smaad wegzetten. Kom strijders, u kunt allen soldaten worden voor Volk en Vaderland door te melden aan Facebook.

 

 

Begrip, van de dag (135) Harem-revival

 

 

 

HAREM-REVIVAL

 

Je hebt vrouwen en vrouwen, niemand zal dat bestrijden. De enige overeenkomst die ze hebben is dat ze geen man zijn, maar voor de rest is het appels met peren vergelijken. In Nederland is de voorhoede bezig met glazen plafonds te beslechten en ze eisen gelijke beloning, zeer nobele doelen. Het is eigenlijk een schande dat de Internationale Vrouwendag hier nog aandacht aan moet besteden. Eigenlijk zou het gewoon een vrijblijvend feest moeten zijn. Dat was het wel in Turkije waar de First Lady, Ermine Erdogan, pleit voor de terugkeer van de harem in de Turkse maatschappij. Ze zegt letterlijk: ‘De Ottomaanse harem ‘een leerschool om vrouwen voor te bereiden op het leven.’

Bij mij komen dan twee vragen op. De eerste is of ik eigenlijk wel weet wat een harem is? Ik heb voorstellingen van witte slavenhandel, bloedmooie vrouwen met amandelbruine ogen en een figuurtje om je vingers bij af te likken, veel jaloezie onderling om de Sultan te behagen en waarbij geen plaats is voor de minder ‘geslaagde’ exemplaren. Misschien heb ik het mis, maar al zal de helft maar waar zijn van de orgiën en machtsspelletjes aan de Ottomaanse hoven, dan nog zullen de beelden die ik op het netvlies heb in de categorie 18+ behoren. Er was geen sprake van ordentelijke menselijke waarden en normen, laat staan van radicaal islamitische waarden en normen.

De tweede vraag is wat zal mevrouw Erdogan voorstaan met de voorbereidingen op het leven. Moeten ze leren koken zoals vroeger de ‘Spinazie-academie’ een voorbereidingen was op het leven voor de moderne vrouw, of in ieder geval om een gezonde maaltijd voor te zetten aan het gezin? Of leren ze ook andere dingen klaar te maken, bijvoorbeeld het gerief van de man? Ook daar waren boekjes over met name de kerk wist in verdekte termen op de huwelijkse plichten te wijzen. Ik zou wel eens willen weten wat de Turkse First Lady nu voorstaat met de terugkeer van de harem. Ik begon met vrouwen heb je in alle soorten en maten, dat blijkt want hoe zal de zoveelste feministische golf in Nederland kijken op de terugkeer naar de Ottomaanse Sodom en Gomorra in het hedendaagse Turkije. We zullen het wel horen, want de Turken zijn voorlopig onze trouwe bondgenoot, dus ze willen dat vast wel delen.

Begrip, van de dag (20) Wereldoorlog

WERELDOORLOG

Geschiedenis, het is me wat. Op school leerden we dat met de moord op de Oostenrijkse troonopvolger Frans Ferdinand in Sarajevo de Eerste Wereldoorlog begon. Natuurlijk ligt het veel complexer, maar zo leert ons de geschiedenis nu eenmaal. En dachten al die soldaten, waar ook in Europa die bijna zingend de oorlog in marcheerden, de klus wel even te klaren. Ze zouden vast niet gezegd hebben we gaan de Eerste Wereldoorlog even beslechten. Wanneer werd de Eerste Wereldoorlog zo genoemd? Bij de Tweede Wereldoorlog ligt de aanleiding iets diffuser. Is dat bij de Anschluss van Oostenrijk, bij de inval in Polen of zelfs al in 1933 bij de verkiezingswinst van Adolf Hitler. Maar op zeker moment was het een wereldoorlog en wel de 2e. Wanneer hadden ze het door?

Kijkend op de wereldkaart zie ik oorlog in Irak, Syrië, Libië, Afghanistan, Jemen, Mali, Soedan, Zuid-Soedan, Somalië, Eritrea en Noord-Nigeria. Direct betrokken partijen zijn Saoedi Arabië, de Golfstaten, Turkije, de Koerden, Iran, Rusland, Verenigde Staten en ‘de willing’ van met name westerse landen. Het is onrustig in Egypte, Israël, Oekraïne, regio’s in Rusland en Pakistan. Het rijtje is vast niet compleet, het is maar een eerste indruk. De onrust heeft directe gevolgen voor Europa middels de vluchtelingen en natuurlijk onze militaire inmenging in veel van die landen. We bestrijden het terrorisme.

Ik zit me zomaar af te vragen, hoeveel landen moeten betrokken zijn om iets een wereldoorlog te noemen. Zijn we al zo ver? Wat is de aanleiding of het begin? Het moment dat de vliegtuigen de Twin Towers invlogen, de inval in Afghanistan of Irak? Of moet er nog wat ernstigers gebeuren? Is de Derde Wereldoorlog al een feit zonder dat we het weten, terwijl we nog feestend onze economische verbeteringen prijzen en blind zijn voor de wereld om ons heen. Of wordt het pas een wereldoorlog genoemd als een Europees land met geweld wordt ingenomen? Geschiedenis, een mooi vak. Ik zou de geschiedenisboeken van 2066 graag in willen zien.

Kakelkrant van Sprakeloos 65: Nog een geluk dat het geen herfst is

Ik weet het, je hebt rasoptimisten en droefsnoeten. Hoewel er momenten zijn dat ik me aardig kan profileren als optimist, behoor ik eigenlijk tot het gilde van de droefsnoetigen. Als het wereldnieuws samen komt met enige oneffenheden in het persoonlijke leven of mijn fysieke constitutie is niet even niet 100% dan neig ik naar vormen van (cultuur)pessimisme. Vandaag is het zo’n dag, dus bereidt u voor op een inktzwart stukje. Gelukkig heb ik een afsluiting waarbij het vermoeden bestaat dat er hoop is. Een klein sprankje hoop slechts, maar als de gedachten in een zompig moeras verkeren, is iedere strohalm voldoende om die in ieder geval memoreren. En als je dat kan, ben je geen raspessimist, slechts leidend aan Weltschmerzen.

De koffie (niet meer helemaal vers) en een boterham met hagelslag (al het vlees was al op) stonden naast de opengeslagen krant. De krant die wist te vertellen dat de terroristen in Kenia nu ècht verslagen waren. Je wordt er niet vrolijk van. Vervolgens een uitgebreid verslag van de komedie die wij hier Nederlandse politiek noemen. De ontevredenheid met de gemiddelde kiezer deel ik inmiddels, de keuze om dan maar PVV of SP te stemmen echter niet.Verder op in de krant een stukje over hoe Turkije zomaar in de ‘burgeroorlog’ in Syrië verzeilt kan raken. Ik zal de humanitaire ramp en totale waanzin in Syrië zelf maar niet benoemen. Dan lees ik over doodsbedreigingen aan een Griekse statisticus omdat hij de echte overheidstekorten vaststelde. Dit was echter niet de bedoeling. Boven dit bericht vrolijke foto’s van de VW bus. Maar het begeleidende schrijven leert dat de laatste van deze typerende auto’s in Brazilië van de band komen. Dan is dit ook definief verleden tijd. Al het goede verdwijnt ook. Soms is het leven zwaar k**.

Terug naar de voorkant van de Trouw waarin gewaarschuwd wordt voor de totale inmenging van internet in ons leven. Natuurlijk zijn er voordelen, maar cybercrime ligt op de loer. En dan gaat het niet over het simpele leegroven van je internetbankrekening, maar over het rommelen van je identiteit met alle gevolgen van dien. Wie de film ‘The Net’ uit de jaren negentig zich nog kan herinneren, moet dus vaststellen dat deze thriller slechts een slap aftreksel is van wat ons nog te wachten staat. We worden geleefd door een techniek die we niet meer als mens kunnen regisseren. Het is zoiets als ‘de bureaucratie’ waarbij iedereen zegt dat het noodzakelijk is, maar niemand weet welke gevolgen zijn beslissingen zal krijgen in het geheel. Ik noem het gemakshalve maar de ontzieling van het publieke domein.

Een prachtige foto van koningin Maxima helpt niet om mijn stemming te verbeteren en dat wil wat zeggen. Ik sla de krant dicht en drink mijn inmiddels lauw geworden koffie op.

Dan maar even kijken of facebook en twitter nog iets te bieden hebben voor het gemoed. En ja hoor, het eerste tweetje geeft een link naar een interview met Joris Luyendijk die zich heeft ondergedompeld in het bancaire leven van Londen. Met zijn cultureel antropologische achtergrond schets hij deprimerende doemscenario’s over de crisis die volgens hem nog lang niet ten einde is. We zitten economisch en financieel op een dood spoor is mijn vlotte conclusie uit dit stuk, het moet anders! Joris Luyendijk als onheilsprofeet. De toekomst zal leren of hij achteraf gelijk gaat krijgen of dat we hem zullen vergeten. Het probleem is echter dat het nu nog niet de toekomst is, maar slechts het trieste nu. Soms lijkt de aarde wel een grote humanitaire vuilnisbelt.

Ik besluit de computer maar af te sluiten en rook een sigaret in de tuin. (Ja, want ook het stoppen met roken lukt maar niet.) En dan zie ik ineens op deze, nog net niet herfstige dag, onverwacht een een roos bloeien in de tuin. Een roos die ik zelf niet gepland heb en dus bij de buren weg moet komen. Ik had de bloem nog niet eerder waargenomen. Voor vandaag koester ik deze roos maar, onze eigen vuilnisroos als teken dat er toch nog wel licht aan het eind van de tunnel is.