Out-of-the-box denken, GADVERDAMME

Je hebt jeukopmerkingen, en jeukopmerkingen, maar bij ‘out of the box-denken’ denk ik snel aan een jeukaanval veroorzaakt door de eikenprocessierups. Heel erg dus. Buiten het onnodige engels en het heet eigenlijk outside the box denken, is het een van de meest misbruikte actuele kreten. Te pas en te onpas vindt ‘out of the box-denken klaarblijkelijk plaats. Snelle marketingjongens verklaren hun niet grappige reclames met een nonchalant wegwerp handgebaar: ‘Gewoon, een kwestie van out of the box denken.’ Gadverdamme, rot op man. Politici lopen te hoop omdat hun absurde mening niet wordt overgenomen. Ze verwijten anderen dat ze niet voldoende ‘out of the box-denken.’ Helemaal niet mafkees, denk ik dan, je volstrekt absurde gedachtegang wordt door anderen niet gepruimd.

Out of the box denken’ heeft iets verhevens gekregen, vooral bij degene die zichzelf bestempelt als out-of-the-box-denker. ‘Ik kijk verder dan jullie, ik loop niet op platgetreden paden, en vooral, ik ben geen burgermannetje. Het ergste wat een out-of-the-box denker kan overkomen is voor een ‘into-the box denker’ aangezien te worden. En out-of-the box denken is al helemaal geen exclusiviteit meer voor kunstenaar, schrijvers of grote denkers, integendeel. Hele volksstammen bewandelen de kunst van out-of-the box te denken. Bij bureaucratische beleidsmakers, adviseurs van velerlei kunnen, hulpverleners en onderwijzend personeel wordt het eigen ego opgehaald door te proclameren dat ze uitstekende ‘out-of-the-box denkers zijn. Gadverdamme.

En wat heeft het de mensheid gebracht? Is Geert Wilders het prototype van een ‘out-of-the box denker omdat hij de oude politiek de rug heeft toegekeerd? Dacht het niet. Die hele crisis om Griekenland, er moet een oplossing gevonden worden, maar hoe is het zover gekomen. Misschien wel omdat de Griekse bovenlaag uitstekende ‘out-of-the-box-denkers’ zijn gebleken. Nu weten ze niet hoe ze de geest in de box moeten krijgen. Nog iets ‘geniaals’, de oprichting van de Partij voor de Dieren, dat heeft al menig vervreemde out-of-the-box discussie opgeleverd. Vooropgesteld dat ik een voorstander ben van het netjes omgaan met alles op Aarde, rentmeesterschap in de christelijke traditie. Onlangs stelde ik via Twitter nog voor om 17 juni als wereldmensendierendingendag uit te roepen. Maar als mens zijnde vind ik het niet meer dan normaal om het mens-zijn als uitgangspunt te nemen en te houden, dus of (on)verdoofd slachten nu inhumaan is, voelt voor mij al als een hele foute vraag. Humaniteit betreft mensen en je hoort dieren nimmer te kwellen. En dan de oplossing voor het probleem, vrijheid van godsdienst versus dierenwelzijn, onverdoofd slachten versus verdoofd slachten. Voor mij is het duidelijk, als verdoofd slachten inderdaad minder dierenleed met zich meebrengt, dan hoeven die godsdienstige gedachtekronkels van de Joodse en Islamitische gelovigen niet te prefereren. Is dat nu out-of-the-box denken van mij? Nee, dat is gewoon een beetje bij jezelf blijven. Vaak brengt out-of-the-box denken rare, soms zelfs fundamentalistische ideeën met zich mee, te beginnen bij Adam en Eva. Want bracht Eva niet out-of-the-box een appeltje aan Adam, terwijl ze het zo goed hadden?

Out-of-the-box denken, gadverdamme.

Ik stop maar met dit stukje, want om naast de Wilders adepten, de PvdD, ook de vrouwen nog tegen me in het harnas te jagen, gaat me op een regenachtige zondagavond in juni te ver. Het wekt dan bijna de schijn dat ik als eenling mijn gelijk verabsoluteer omdat ik de gave heb om out-of-the-box te denken. Gadverdamme, out-of-the box denken, ik niet. Dit is gewoon een simpel blogje van associatief denken, dicht bij mezelf en nu ga ik weer terug in mijn eigen box.

Seks, gadverdamme

De lezer die nu een tirade verwacht, al dan niet geïnspireerd door een strenge edoch rechtvaardige Grote Regisseur, komt bedrogen uit. Ik zal niet pleiten voor strengere waarden en normen, of dat sex behouden moet blijven voor slechts gehuwden. Ook zal ik geen ouderwetse  bakkerpraatjes rondstrooien dat je doof wordt van masturberen dan wel een andere helse ziekte te verduren krijgt. Ook Pauselijke praatjes tegen condoomgebruik zult u hier niet aantreffen.

Maar, ook allen die verwachten hier een pornografisch verhaal aan te treffen, of erger nog deelgenoot te worden van Sprakeloze bedgeheimen, zullen met dit blog niet aan hun gerief komen. Verre van dat, want zij zullen zo mogelijk nog meer teleurgesteld worden dan streng gelovigen in God of Allah.

Seks, gadverdamme gaat hier niet zozeer over ethiek, maar over esthetiek. Niet over de  al dan niet esthetische kant van de daad zelf, maar over de bezoedeling van het woord seks an sich. Seks gadverdamme.

Wat een aanfluiting is de laatste (of voorlaatste) taalvernieuwing toch geweest. Taalverloedering op vele fronten is het gevolg geweest, maar zeker voor de sex. Wie komt er in godesnaam op het idee om sex in seks te laten veranderen. En dat dit idee dan ook nog eens omarmd wordt door vele weledelgeleerde dames en heren Neerlandici uit Vlaanderen en Nederland.

Sex met ks, het ziet er niet uit, maar bovenal is de internationalisering van het woord daarmee verdwenen. We doen het wel op onze eigen Germaanse wijze, de seks, niets geen sex meer. Het heeft iets xenofobisch, seks gadverdamme.

Maar naast het genoemde bezwaar is het vooral ook het zien van het woord ‘seks’. Dan lust je het toch eigenlijk niet meer?

De lettercombinatie ‘ks’ straalt helemaal niets uit, in tegenstelling tot het zwierige van de ‘x’. Prachtig die letter ‘x’, weinig in het publiek gebruikt en toch zo bekend.

Laten we die fraaie letter ‘x’ eens nader beschouwen. In de wiskunde, en inmiddels ook in het figuurlijke taalgebruik, staat de ‘x’ voor het onbekende, of beter gezegd het nog onbekende. De ‘x’ is ervoor om ontdekt te worden. Prachtig toch. Verder staat de x voor het kruis, dit hoeft verder geen betoog. De ‘x’ heeft ook iets geslotens en dat mag van mij, zolang het maar niets verbodens heeft. Kortom de ‘zwierige ‘x’ staat voor ontdekking.

Dan ‘ks’. Als we dit uiteenrijten dan blijft over de letter ‘k’. Een keiharde letter als u het mij vraagt. Was het niet Robert Long in het begin van de jaren tachtig, mogelijk al eerder, die de hele wereld in de letter K wist te persen. Hij had geen ongelijk, want de letter K die stond voor Kroeg, Kerk, Kut en Kapitaal. Onmiskenbaar hele belangrijke zaken die alle vier op een of andere wijze met sex te maken kunnen hebben. Maar de opsomming als geheel is keihard en veel te werelds. Dat dekt de lading niet.

Dan de letter ‘s’. Mijn eerste en enige opwelling is de slang. En of Eva  nu daadwerkelijk het kwaad in de wereld heeft veroorzaakt door middel van de verleidelijke praatjes van de slang, is me om het even. De metafoor van de slang en het kwaad staat gegrift in menig gedachtegoed. Het mag en kan dus niets met sex te maken hebben.

Als persoonlijk argument heb ik nog dat mijn vriendinnetje van de lagere school de initialen KS had. En ik kan u verzekeren, het was (en mogelijk is) een lief meisje, maar het had helemaal niets met sex te maken.

Kortom seks, gadverdamme, daarmee komen we niet verder in het Nederlandse taalgebied. Te hard, te onpersoonlijk en te xenofobisch. Ik denk dat we de seks maar snel moeten veranderen in sex. Maar ik denk niet dat dit seksloze kabinet hiertoe snel een wetsvoorstel zal indienen.

 

Swaffelen, gadverdamme

 

En nu moet het niet gekker worden. Ik wil best trots zijn op Nederland. Maar als we met zijn allen besluiten dat het woord van 2008 ‘Swaffelen’ moet zijn, dan kost het me wel moeite om met enige fierheid het Nederlanderschap te accepteren. Ik vraag me in arren moede af of de Universele rechten van de mens wel gediend zijn om swaffelen te introduceren bij de inburgeringscursus. Maar dit ter zijde.

Swaffelen, u kent het niet? Schaamt u zich vooral niet, want tot voor enkele dagen wist ik niet van het bestaan. Dat wil zeggen, het fenomeen ben ik wel eens tegengekomen, maar dat hieraan een benaming is gegeven, wist ik niet. Swaffelen is dus: ‘(van mannen) het geslachtsdeel laten slingeren en moedwillig tegen een object aantikken, o.a. met het oogmerk hierdoor een ander of zichzelf op te winden.’

Laat het even op u inwerken en besef dat onze volkscultuur verworden is tot deze minimale keuze. Swaffelen! Nu moet iedereen maar doen wat hij (zij kan in dit geval niet, of je moet het lijdend voorwerp willen zijn) denkt te moeten doen. Ieder zijn meug, mijn zegen heb je als het vooral maar achter gesloten deuren blijft. Ik wil het niet zien of weten. Ik moet er toch niet aan denken, de historische held van 2009: Jan van Swaffelaar. Hij beukte zijn piemelot langdurig tegen de kerktoren van Barneveld of all places en verwierf daarmee eeuwige roem. Waar zijn we aanbeland in Nederland? In 2007 was Bokitoproof nog alleszins acceptabel als woord van het jaar, maar swaffelen. Het mag aan mijn deur voorbijgaan.

Dit moeten we in 2009 toch anders aanpakken, lijkt me. Ik wil wel een voorzetje geven, al heb ik natuurlijk ook geen voorspellende gaven en kan het jaar er ineens heel anders uitzien dan mijn huidige verwachtingen zijn. Mijn rijtje woorden voor het komende jaar:

1. Bosgang
De koene wijze waarop Wouter Bos ons Nederlanders leidt in de kredietcrisis. Hoewel alle eer zijn deel is, mag verondersteld worden dat de positieve klankkleur van dit woord hevig zal veranderen als het veel slechter zal gaan. Bosgang staat dan gelijk aan martelgang. Vooralsnog is het een moeizame wandeling die vol moed wordt aangegaan.

2. Verkoost (verkozen)
Teruggrijpend op de jaren tachtig, ja het mag weer in 2009, is verkozen een werkwoord dat aangeeft dat iemand werkeloos is geworden als gevolg van de economische rampspoed. Hij of zij kan er niets aan doen en voor zijn eigen gemoed moet hij of zij de situatie accepteren zoals die is. Verkozen (naar het nummer van Harry Jekkers van het Klein Orkest met ‘Koos Werkeloos’) is dus blijmoedig accepteren van je werkeloze maatschappelijke status.

3. Monddialiseren De Nederlandse taal krijgt steeds meer woorden die letterlijk zijn overgenomen uit andere talen, inclusief geografische benamingen. Recent is Mumbai zo’n voorbeeld, terwijl in onze gedachte de geplaagde stad nog gewoon Bombay heet.

4. Wii-lichaam
In navolging van de muisarm, zullen de lichamelijke gevolgen van exorbitant veel wii-en (ook in de top 10 van 2008) vallen onder de verzamelnaam wii-lichaam. Hij of zij is dus lijdende aan het wii-lichaam.

5. verliesminimalisering In de nadagen van het neokapitalisme en het marktdenken is verliesminimalisering nog een laatste stuiptrekking van dit fenomeen dat in de jaren tachtig van de vorige eeuw is ingezet. De beste bedrijfsresultaten die te behalen zijn, vinden plaats onder de noemer ‘in quarantaine zetten van alle bedreiging’, ofwel verliesminimalisering. Banken doen dit al, zij lenen geen geld meer uit ondanks de miljarden van overheden.

6. Onttutteling De aversie tegen te betutteling van de Christelijke partijen en de PvdA krijgt vaste vorm in de Nederlandse samenleving. De onttutteling dus.

7. Smirthuwelijk
Een huwelijk ontstaan als gevolg van het smirten. (smirten is een woord uit de top 10 van 2008. Dit is: ‘flirten terwijl men met iemand staat te roken voor een gebouw waarin roken verboden is, bv. een café.’

8. Toptepunt
Het winnen van het Eurovisiesongfestival met de Toppers

9. Trotspolderen
De economische neergang zorgt voor een bescheidener invulling van de vakanties. De neiging bestaat om in eigen land te gaan fietsen en niet uitgesproken te raken over het fantastische landschap in Nederland. Trotspolderen dus.

10. Dreesseksueel
Na de metroseksueel en de gastroseksueel (in de woordenlijst van 2008: ‘man die zijn kookkunst aanwendt om een vrouw te verleiden of te behagen.‘) wordt het tijd voor de Dreesseksueel. Dit is de man die vooral aanbeden wordt om zijn degelijkheid, spaarzaamheid en verantwoordelijkheidsgevoel. Minister-president Drees is de belichaming van deze man uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. Het Dre(e)suurtje is de wekelijkse seksuele uitspatting op zaterdagavond.

Ik heb hiermee een aanzet gegeven voor 2009. Stuk voor stuk betere alternatieven dan het vermaledijde swaffelen.