Plaatjes en Kletspraatjes: Ondertussen in het bos

De ochtend na de nacht ervoor.

De zon schijnt door het maagdelijke wit van het Speulderbos.

De eerste druppels vallen van de bomen en de ‘stoom’ komt uit de grond.

De zon doet zijn werk, zullen boeren kunnen zeggen.

Exemplarisch zullen de milieu-activisten kunnen zeggen.

Terwijl de trekkers naar Den Haag opstomen om Nederland te redden van voedselnoden,

terwijl Extinction Rebellion de wereld redt door op de A12 te gaan zitten,

loop ik door het bos.

Vredig en onwetend,

naïef en passief,

onbewust en dom

Met een karrenvracht aan gewetensnood

Met mijn zwarte hond

om me af te vragen

Hoe zou het bos er hebben uitgezien

zonder boeren

zonder activisten en

zonder mij met zwarte hond?

De wereld draait door……..

Eindelijk mochten we weer, onbekommerd, tenminste dat gevoel had ik. Weliswaar mondkapje bij de hand en QR-code mee, want je weet maar nooit hoe de regels elders precies geïnterpreteerd worden. Een lang weekend gepland met reisgenoot en oud-collega. Uit de vele opties kozen we de Franse Ardennen. Ik mocht het organiseren en dat had ik met de kennis achteraf best aardig gedaan. Maar mochten we wel echt? Op de dag van vertrek stond de wereld in brand. Niet onze vakantiewereld, nog niet, maar wel op ons eigen continent. Als nieuwsjunk met in ieder geval basale historische kennis vlogen er meteen honderdduizend doemscenario’s door mijn hoofd. Zo gek is dat toch niet? Ik zal de details besparen, ze zullen de afgelopen dagen op de conventionele media, maar vooral ook op de sociale media, ruimschoots gepasseerd zijn. Ik weet het niet, want ik was op vakantie. Naar de Franse Ardennen met de opdracht vooral niet te veel met het nieuws bezig te zijn. Ik ken mezelf, je kunt het nieuws volgen, maar in de tijd van informatie, desinformatie en vooral tegenstrijdige informatie kun je met een zweem van Weltschmerzen je kop helemaal gek mindfucken. En zoals ik geleerd heb na twee jaar Corona, de mensheid is in staat om een heleboel onzin te creëren en erger nog, erin te geloven en er naar te handelen. Waarom zou dat nu anders zijn?

Ik weet slechts dat ik met ‘gek’ worden er geen invloed op kan uitoefenen. Ik heb maar een heel klein percentage informatie van wat de hoofdrolspelers weten. Hoe kan ik oordelen, behalve dat er een gevaarlijke situatie is ontstaan en dat er nu al miljoenen mensen daadwerkelijk lijden. En hoeveel er nog bijkomen? En toch ga ik op pad. De wereld, onze wereld draait gewoon door. Er is een strak blauwe lucht, fris maar zonnig, al deze dagen. Af en toe krijgen we flarden nieuws mee ’s Avonds even de high lights doornemen en deze even kort bespreken. Het voelt dubbel, je neemt het nieuws ongewild toch mee in je gemoedstoestand, maar grote delen van de dag ben je gewoon een lang weekend weg. Lunchen in Thorn, het witte stadje. Onderweg door België, waar we nog wel even een paar fikse hagelbuien meekrijgen. Aangekomen in de stad van onze bestemming, Charleville-Mézières, betrekken we een appartement dat ons bevalt. De eerste zon op een terras pakken, een museum bezoeken en op zondag een prachtige wandeling langs de Semoy. Op de terugweg koffiedrinken in Bastogne en wederom een eenvoudige lunch in Steyl, Limburg. Het kan allemaal, het mag allemaal en de wereld draait door en ik kan terug zien op een geslaagd weekend. Tja.

Thorn, het witte stadje, ligt er rustig bij op vrijdagmorgen. Van Carnaval, dat ook gewoon doorging, is nog weinig te merken.

Zaterdagmiddag, terwijl we genieten van de cappuccino op het zonovergoten prachtige plein van de stad, vormt zich een kleine groep mensen. Blauw en geel is zichtbaar en de kleine groep groeit langzaam uit tot zo’n 150 mensen. Wij gaan er bij staan, krijgen een pamflet van de Franse onafhankelijke democratische arbeiderspartij, en blijven erbij staan. Op de achtergrond draait de permanente draaimolen door.

In het Ardennenmuseum, leren we over de geschiedenis van de streek, kunstwerken van lokale kunstenaars uit het verleden, maar ook een afdeling gewijd aan de kunst van het marionettenspel. Wie trekt er aan de touwtjes? Zou de wereld er anders uitzien als dat inderdaad een vrouw zou zijn die de ‘mannetjes’ zou kunnen leiden via wat ‘onzichtbare’ lijntjes.
(kunstwerk van Édouard Louis Henry Lerolle, 1900)

De zon scheen uitbundig in de Franse Ardennen bij de zondagmiddagwandeling in Tournavaux. Waar schijnt de zon nog meer in Europa?

Bastogne, een tank ter nagedachtenis aan de verschrikkingen in de Ardennen, waar één van de meest bloedige veldslagen in West-Europa tijdens de tweede wereldoorlog heeft plaatsgevonden. Het was toeval dat we Bastogne hadden uitgekozen. Of toch niet?

Met een bord patat en twee kroketten eindigden we in Steyl……Een prachtig kloosterdorp aan de Maas. Ik moest denken aan het door mij hoogstgewaardeerde liedje van Ellen Ten Damme, Alles draait!!!

https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=alles+draait+ellen+ten+damme

https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=alles+draait+ellen+ten+damme

Nederland compote-land, een hele vieze appelcompote

Ik denk dat we helemaal uitgepolderd zijn en het woord verbinden kan ik niet meer aanhoren. Weet je wie verbinden, de IC-verpleegkundigen. Ik ben bovendien klaar met de bovenmatige aandacht voor schreeuwende kleine minderheden. Ik weet, het is nieuwswaardig dat een politicus de zieken op de IC allemaal acteurs noemt, maar totaal oninteressant en niet ter zake doende.

Ik ga de schuld niet leggen bij Rutte of De Jonge, hoewel ze het over de hele linie niet zo goed gedaan hebben vind ik. Ze hebben anderhalf jaar politiek gevoerd en geen beleid. Hierdoor zijn beslissingen te laat genomen. Bijvoorbeeld, de voorbereidingen voor de boosterprik lijken erg laat te zijn begonnen. Tussendoor hoor ik triomfantelijk tromgeroffel in toespraken dat we het zo goed doen in vergelijking met het buitenland. Voor eeuwig in mijn geheugen gegrift staat de opmerking vanuit het RIVM in het begin van de coronacrisis dat wij geen Italiaanse toestanden hoeven te verwachten want onze hygiënestandaard is veel beter!?!? Laatst las ik dat de handenwas-cultuur in Nederland binnen Europa ergens onderaan staat. Maar dat is geweest. We zijn anderhalf jaar verder, of eigenlijk ook weer niet verder.

Ik ga niemand de schuld geven van de situatie waarin we zitten. Ook de pers niet. Nieuws of fake-nieuws, echt duiden doet de pers helaas niet, de kijkcijfers zijn leidend en zelfs serieuze journalisten doen mee om een pittige of fatalistische uitspraak te ontlokken van politici of medici. Is eenmaal de scoop in de wereld gegooid, kunnen we daar met zijn allen weer over gaan polariseren. Heel recent viel mij op dat zelfs Sven Kokkelman! wel een heel hijgerig interview had met Ernst Kuipers. (Radio 1 van donderdag 25 november, tussen half 12 en 12 uur!)

Mijn conclusie is dat we geen land zijn van complotten, maar een land van compotes. Iedereen gooit zijn eigen (gemankeerde) gedachtenvruchten in een snelkookpan en verkoopt zijn compote als waarheid en oplossing. De compote van de een wordt gezien als een complot door de ander. En wij eenvoudige burgers? Wij zijn geen haar beter dan de media en de politici. We hebben ons laten verleiden door de bubbels waarin we ingezogen zijn en zijn medeschuldig aan de grenzeloze verdachtmakingen. We kiezen politici en media met mooie woorden. Mijn vader zaliger zei altijd, mooie woorden zijn niet waar en ware woorden zijn niet mooi.

 Ik zei het al, volgens mij zijn we uitgepolderd. Ik ga niet pleiten voor een verplichte vaccinatie, verre van dat. Ook voor mij is de lichamelijke integriteit heilig. Er zijn in deze rechten, maar ook plichten en verantwoordelijkheden. Ik pleit vooral voor gezond verstand. Gezond verstand bij een ieder. De burgers, media en ook dus politici. Ik wil ook dat ‘de boel’ zo snel mogelijk open gaat en dat gaat pijn doen, volgens mij meer dan nodig was geweest, maar dat is nakaarten.

 Mijn bijdrage hiervoor is dat ik me per direct ontsla als een van de 17 miljoen virologen of intensivisten. Ik weet er namelijk geen flikker van af. Maar ik heb wel een gemiddeld gezond verstand. Ik ga dus niet wachten op woorden dat de redding nabij is en me niet laat leiden door valse beloftes die niemand kan waar maken omdat iedereen op zijn eigen koninkrijkje acteert binnen Nederland. Wat me wel duidelijk begint te worden dat de zwijgende meerderheid een beetje moe begint te worden van de schreeuwers. En die zwijgende meerderheid weet net als ik niets van virussen en alles wat er mee te maken heeft. Ze kunnen echter net als ik wel rekenen. Zij weten dus wie relatief de meeste bedden bezetten op de IC’s en hoe de besmetting onnodig sneller gaat.

Maar wie er echt moe beginnen te worden zijn de mensen die werken in de ziekenhuizen. En dat zullen we nog jaren merken, ik weet het zeker, al heb ik er geen verstand van.

Een gros woorden voor de week (9 oktober 2021)

Dit is de week van de honderden dillema’s die al jaren duidelijk waren en waarmee we nu geconfronteerd worden. Oorzaak, de explosie van de gasprijzen. Hadden we al niet lang echt moeten vergroenen? Hadden we kernenergie niet zo snel moeten opgeven? Hadden we wel moeten luisteren naar al die klagende Groningers? Hadden we de subsidies voor zonnepanelen en isolatie niet dwingender moeten gebruiken? Hadden we vriendjes moeten blijven met Poetin? Hadden we niet zulke grote groepen Nederlanders tegen de armoedegrens moeten laten zitten met hun tochtige huizen? Hadden we sowieso al lang afscheid moeten nemen van al die schurftige huisjesmelkers? Het is maar een beperkte greep van mijn vragen? En zullen we Rutte weer de schuld geven? Wel gemakkelijk, maar ik denk dat we vooral bij onszelf, het electoraat, te raden moeten gaan. We hebben wel weer een project om verder te polariseren. Gezellig!

Een gros woorden voor de week (1 november 2020)

Het is de week van de pestkoppen. Bully Biden tegen bully Trump. Bully Erdogan tegen bully Macron. De viruswaanzinnigen tegen de virusgelovigen. Boris Johnson vs Europa al haalt dat het nieuws niet. Dan het permanente gevecht tussen het establishment en zij die er tegenaan schoppen en dus deze week de term Gezond Verstand hebben gelanceerd om ongebreideld complottheorieën de wereld in te schoppen. We dimdammen zelfs over de functionaliteit van vitamine D tegen corona en de vermaledijde industrie die dit weer gelanceerd heeft. 9 november 1989 verklaarden we het kapitalisme tot overwinnaar. Het was slechts het einde van het Sovjetcommunisme, niets geen overwinning. En hoe toen verder? Samuel Huntington schreef erover in een baanbrekend boek ‘The clash of civilizations’. Het is niet uitgekomen. Dat wil zeggen, wel de clashes, maar niet de beschaving. Helemaal niet. Hoe gaan we de geschiedenis in? Dark Immature  Epoque?

Nieuw Peil Medium 8 maart 2017

 

 

SI &GV quote staat voor Sprakeloze Intuïtie & Gezond Verstand quote

Omdat peilers er ook maar vaak naast zitten is mijn ervaring, we kennen inmiddels de Brexit en het Trumpdebacle, leid ik mezelf naar de Tweede Kamerverkiezingen om 15 maart niet helemaal voor een verrassing te komen. Ik laat me daarbij leiden door mijn eigen (onder)buikgevoel, maar het corrigerende mechanisme zit in mijn gezond verstand. Met een in voldoende mate aanwezige introspectie, poets ik wishthinking zo veel mogelijk weg, probeer antipathieën geen rol te laten spelen en mijn eigen voorkeur minimaliseer ik. Ik gebruik de bestaande peilingen vooral als trendmeters, maar met de kennis dat nog 50% zweeft, is er letterlijk geen peil op te trekken. Mijn (levens)ervaring en een pietsie kennis moeten zorgen voor enige betrouwbaarheid. In ieder geval niet minder betrouwbaar dan de bestaande gerenommeerde instituties.

 

Korte verklaring deze peiling:

De trend is dat de PVV naarmate de verkiezingen dichter bij komen aan het dalen is. Dit fenomeen zagen we in 2012 ook. Ontevreden en ongeremd zijn, is gemakkelijker bij peilingen dan in het stemhokje. In mijn optiek zal de PVV wel groeien in verhouding met 2012, maar niet zo spectaculair als ze zelf hopen. De vraag is waar al die ontevredenheid uiteindelijk zijn weg gaat vinden. Ik denk niet dat de splinters uit de PVV en aanverwante partijen kunnen aanhaken in de Tweede Kamer. Als het er een is dan zou het Forum voor Democratie kunnen zijn. Thierry Baudet heeft het meeste potentieel.

Optie is natuurlijk de VVD. Rechts voor binnenlands gebruik om potentieel PVV op te pakken. Maar de VVD is ook medeverantwoordelijk voor het afgelopen kabinet. De verwachting is dat de gemiddelde VVD-er hier toch iets tevredener over is dan de stemmers van coalitiegenoot PvdA. Zij zullen massaler terugkeren naar de VVD in het stemhokje. De premierbonus speelt een rol. Mijn verwachting is dat de VVD ruim de grootste gaat worden, de invloed van strategische stemmers in de zogenaamde strijd om het premierschap met Wilders zie ik niet echt gebeuren. De groei van de VVD de laatste dagen is mede afhankelijk van Buma van het CDA.

Het CDA heeft de afgelopen vijf jaar haar wonden gelikt en heeft weinig constructief meegewerkt met de huidige regering. Dat wil zeggen, als oppositiepartij gingen ze er in woorden vaak met gestrekt been in, maar bij de stemmingen in het parlement vaak meegestemd. De vraag is vooral hoe gaan de Brabanders en Limburgers het doen. Afgelopen jaren het bolwerk van de PVV terwijl hun natuurlijke habitat toch CDA-gronden zijn. Gaan ze met hun oorspronkelijkheid de Friese Buma uiteindelijk steunen? In mijn optiek wordt het CDA de tweede partij, maar ik sluit niet uit dat ze de VVD kunnen overtreffen al zal dat nipt zijn.

 

Dat de PvdA gaat verliezen is heel duidelijk. De vraag is hoeveel. Ze hebben in 2012 maximaal geprofiteerd van de premiersstrijd. Veel linkse stemmers hebben toen al strategisch gestemd. Hoeveel zijn er bereid dat nog een keer te doen? Ze claimen dat ze het land in moeilijke tijden door de crisis hebben geholpen, maar wel ten koste van met name hun eigen electoraat. Ze hebben het objectief misschien niet slecht gedaan, maar verkiezingen zijn niet alleen objectief. Ze zullen niet de kans krijgen, zoals Asscher hoopt, om na de politieke ontberingen in het kabinet Rutte, te gaan profiteren. Het is zuur, maar waar. Ze hebben het marketingtechnisch ontzettend slecht gedaan en daar worden ze voor afgestraft. Ik vraag me af of ze echt onder de tien gaan komen, maar veel meer dan zestien zetels zitten er niet in.  Maar de spijtoptanten die nu GroenLinks zeggen stemmen kunnen deels terugkomen.

Omdat de Jesse Klaver show zijn hoogtepunt wel heeft bereikt en mensen, potentiële linkse stemmers uiteindelijk in het stemhokje wel tot inkeer zullen komen, kan Jesse mooi dromen van het premierschap, maar ik denk dat de veel stemmers hem niet premierwaardig zullen vinden. Deze eeuw heeft GroenLinks ook steeds bewezen op landelijk niveau terug te krabbelen als het op regeringsverantwoordelijkheid gaat. Ze kunnen niet polderen en dat weet/voelt de kiezer. De meer principiële GL-ers hebben nu trouwens definitief een alternatief gevonden in de PvdD die zeker zullen verdubbelen, misschien wel meer.

D66 groeit, maar heeft het tij niet mee. Hoewel op een wat megalomane manier, zijn ze de Europapartij van Nederland. In potentie hebben ze daarmee best een groot electoraat. Maar Europa is niet hip. Bovendien kunnen echte liberalen van de VVD herbergen, ze kunnen ontevreden PvdA-ers aantrekken, maar toch het lukt ze maar niet om echt groot te worden. Is Pechtold te lang in de oppositie geweest om geloofwaardig te zijn?

De overloop van PVV-ers naar de SP zie ik nu niet gebeuren, hoewel ze uit dezelfde ontevredenheid van met name voormalige PvdA bolwerken putten en ook hier in populisme veergelijkenissen tonen, zie ik weinig groei. Ze zullen met de PvdA en GL strijden wie de grootste op links zal worden. Ik denk dat ze derde zullen worden.

Hoewel de babyboomers waar Henk Krol het rijkst zijn, afficheert 50+ zich vooral met de steeds kleiner wordende arme groep ouderen, en probeert dit beeld te verkopen. Ik weet niet hoe of hij dat blijvend kan doen, maar hij zal groeien, maar hooguit met twee zetels.

DENK zal mogelijk 1 of 2 zetels gaan krijgen, ik verwacht dat Artikel 1 het niet gaat halen. Ook de Piratenpartij zal het niet halen, hoewel zij dicht in de buurt zullen komen.

 

VVD minimaal 23 zetels, maximaal 32 zetels

CDA minimaal 19 zetels, maximaal 27 zetels

PVV minimaal 19 zetels, maximaal 26 zetels

D66 minimaal 15 zetels, maximaal 22 zetels

PvdA minimaal 9 zetels, maximaal 19 zetels

Groenlinks minimaal 11 zetels, maximaal 18 zetels

SP minimaal 11 zetels, maximaal 17 zetels

ChristenUnie minimaal 5 zetels, maximaal 7 zetels

SGP minimaal 3 zetels, maximaal 5 zetels

PvdD minimaal 4 zetels, maximaal 8 zetels

50+ minimaal 3 zetels, maximaal 5 zetels

Denk minimaal 1, maximaal 2 zetels

In de buurt van een zetel Forum voor Democratie, Artikel 1, Geen Peil en de Piratenpartij .

 

 

 

De volgende SI & GV quote is gepland voor zaterdag 11 maart.

 

RTL 4-debat wordt vervangen door genereus aanbod blogger Sprakeloos

 

 

Wat jammer, er komt geen clash tussen Geert Wilders en Mark Rutte bij RTL4. De omroep zou zich niet aan de afspraken houden zeggen de beide heren eensgezind. Tja, ik was er niet bij en of dit nu de waarheid, de halve waarheid of een gemankeerde waarheid, dan wel een alternatief feit is, ik durf het niet te zeggen. Voor de Nederlander, of ze nu Henk en Ingrid heten dan wel Anna-Therèsa en Jaap-Sjoerd, is het jammer. Wie ook verantwoordelijk is voor dit echec, de politici of de omroep, het is een gemiste kans in ons democratische bestel. Ik roep daarom beide heren op, de leegte op te vullen via mijn blog.

Ik stel een aantal vragen en poneer een enkele stelling en via de officiële twitterkanalen geef ik beide lijsttrekkers de kans om ze naar eigen inzicht en behoefte in te vullen. Voor de goede orde, ik zal op geen van beide partijen stemmen. Ik ga louter voor het democratische proces. De antwoorden komen integraal op mijn blog. Degene die het eerst reageert komt bovenaan. De enige tekst die ik zal toevoegen is dat de verantwoordelijkheid voor de inhoud in zijn geheel ligt bij de PVV of VVD of diens lijsttrekkers.

Daar gaat ie:

 

1. Wat is programmatisch de beste samenstelling van het komende kabinet, even los van de uitslag van de verkiezingen. Dat is (uw eigen partij) met ………(2 andere partijen).
2. In de media is het al vaker benoemd, maar noem maximaal twee partijen met wie u niet gezien wil worden in een volgend kabinet?
3. Wat is het grootste misverstand wat een belangrijk deel van het electoraat dat niet op uw partij stemt, heeft?
4. Is twee miljard euro voldoende om de nood te lenigen in de ouderenzorg voor de komende jaren?
5. Wat denkt u van een zakenkabinet als de versnippering van het politieke landschap gaat worden zoals de verwachting is?

Stellingen eens of oneens. (een beknopte toelichting, maximaal drie regels, is toegestaan)

a. Meer of minder politieke partijen?

b. Nederland is sterk genoeg om zelfstandig in mondiaal verband economisch de broek op te houden?

c. De komende tijd krijgen we meer last van verbrokkelende vriendschappen dan van aanvallen door vijanden?

d. Over tien jaar zal er geen moslimterrorisme meer zijn?

e. Hoewel ik een groot voorstander ben van de commerciële omroep, vallen ze me vies tegen. Zo slecht is de NPO nog niet.

f. Een bijdrage op dit blog is veel leuker en inhoudelijk sterker dan zo’n bokito-optreden bij RTL4.

Heren grijp uw kans, vul deze korte vragen in en beantwoord de stellingen. Laten we zeggen maximaal 1000 woorden in totaal en doe dat voor 25 februari 2017. Ik zal uw antwoorden in zijn geheel overbrengen in mijn serie ‘Een persoonlijke tocht door stemmig Nederland’, op 26 februari 2017. U hoeft niet bang te zijn voor de kijkcijfers, die zijn laag. Maar dat geeft nu juist de kans om uw ware ik te tonen al is het maar aan deze zwevende kiezer en zijn beperkte bereik van vooral ook andere zwevende kiezers.

SPRAKELOOS, blogger.

Kakelkrant 72: Wie was er fout in de oorlog?

Opgedragen aan alle heldhaftige inburgeringsstudenten

Dolle Dinsdag

Het is een understatement te beweren dat Geert Wilders al tien jaar de Nederlandse publieke opinie beheerst. Zijn politieke tegenstanders kunnen hem niet aan. Hij is te ruw in de parlementaire omgang. In debat schuwt hij de argumentatie, maar weet zich ijzersterk met (goedkope) oneliners te bedienen. Geen deugdelijk argument krijgt vat op hem. Keer op keer weet hij zijn aanhang te overtuigen dat hij zijn politieke opponenten te slim af is. En in zekere zin is hij dat ook, want zonder een structurele bijdrage aan bestuur of in vertegenwoordigende organen, heeft de PVV van Wilders meer kapot gemaakt dan mij lief is. Hij maakt de onvrede weliswaar zichtbaar, of beter gezegd door zijn stigmatiserende optreden, roert hij machtswellustig in alle open wonden. Nederland is daarmee in veel opzichten een naar kil land geworden, ook in de optiek van veel andere landen, tot afgelopen woensdag misschien.

Heeft Wilders met zijn toespraak bij de gemeenteverkiezingen zijn hand overspeeld? Is hij te ver gegaan en mogen alle vergelijkingen met de Tweede Wereldoorlog nu wel? Of is het de zoveelste slimme zet om mensen te paaien of om daadwerkelijk de verantwoordelijkheid te ontlopen? Wie zal het zeggen, maar zelfs in eigen kring keert men zich versneld van hem af. Ik zal geen vergelijk maken met de propagandamachinerie van de nazi’s, de Holocaust of afbeeldingen van een ‘blonde pruik’ voorzien een klein zwart snorretje. Er zijn mijns inziens voldoende argumenten om Geert en zijn troepen met hedendaagse argumenten te bestrijden. En toch doemt bij mij een andere oorlogsvergelijking op.

Er is een soort massale tegenaanval ontstaan op de uitspraak dat Geert de Marokkanen wel even naar koning Hassan zal sturen. De verontwaardiging, die iedere keer ontstaat na een bruuskering van de PVV leider, is binnen 24 uur omgeslagen in bijna een opluchting, een blijheid dat we hem nu te pakken hebben. Historisch komt bij mij de vergelijking met september 1944 bovendrijven. De blijdschap die naar later bleek een dure vergissing is geworden, want het ergste moest nog komen. De Duitsers waren niet verslagen en er zou nog een lange bittere oorlogswinter komen. Terug naar nu, PVV-ers verlaten als ratten het zinkende schip en zijn vertwijfeld. De politieke tegenstanders overtreffen elkaar in de afwijzing van het kwaad. Bijltjesdag is begonnen en de vraag is nu wie er fout was in de ‘oorlog’.

Intermezzo

Dit blog was ik echter begonnen met een andere insteek. Ook ik viel wederom van verbazing van mijn stoel toen Geert Wilders als een echte menner zijn gehoor op een zeer discutabel wijze wist te bewerken. Die dag erop zat ik in de trein en iemand had een stapel papieren laten liggen met als titel ‘Oefenstof Inburgering’. De ijverige, maar slordige student zag dus nog heil om in een land als Nederland te willen wonen en werken. Hoe kan een mens nu integreren in een land dat hem of haar niet welkom zou heten? Ik dacht aan het Nederland van de dominee en de koopman, de eeuwige spagaat van het Nederlandse bewustzijn. Ik bedacht dat die dominee het wel definitief zou hebben opgegeven, want hoe kun je met zulke uitspraken van Geert Wilders als Nederland de wereld nog met een opgestoken vingertje de les lezen? Maar ook de koopman is in het geding, want hoe vaak kun je anderen beledigen zonder dat dit tot economische repercussies zou leiden? En misschien nog wel belangrijker, we zullen het met Europa moeten doen, willen wij op enigerlei wijze nog een toekomst willen hebben. Het vooruitzicht om Nederland op slot te doen en ons zelf maar zien te bedruipen in een Marokkanenvrij land mag dan het ideaalbeeld zijn van de PVV, het strookt niet met de onomkeerbare werkelijkheid en is erg onverstandig, ook voor Henk en Ingrid. Met deze gedachten wilde ik een blogje schrijven en opdragen aan de heldhaftige student die toch gekozen heeft voor Nederland. Maar zoals gezegd de verontwaardiging is overgegaan in een morele verwerping. Men ruikt bloed. Desalniettemin wil ik dit stuk nog steeds opdragen aan de onbekende student in de hoop dat hij of zij oud mag worden in een vrij Nederland.

 

Wie was er fout in de oorlog

In de bestrijding van Geert Wilders zijn maar weinig succesvolle wapenfeiten, of zo u wilt verzetsverhalen te noemen. Natuurlijk buiten walging, processen en de verschillende hypes op de sociale media die het fout zijn van de man moesten aantonen, is er op politiek gebied weinig gebeurd. Onmacht is misschien wel de rode draad in de politiek van de afgelopen tien jaar in relatie tot de PVV. Erger nog, bewust of onbewust, uit onkunde of machtspolitiek, leek het motto te zijn: ,,If you can’t beat them, join them”. Natuurlijk hebben individuele politici getracht de goedkope retoriek van Wilders te pareren, zonder succes ondanks de goede bedoelingen. Ik noem daarbij een Femke Halsema van GroenLinks, maar vooral ook Alexander Pechtold die in deze misschien wel een oorlogsheld genoemd kan worden. Al geloof ik niet dat zijn volhardendheid uiteindelijk een bijdrage heeft geleverd aan het keren van de radicalisering van Wilders. Integendeel, het is een feit dat meerdere partijen zelf ook zijn geradicaliseerd of in ieder geval ver van hun roots zijn komen te staan. Het CDA en de VVD hebben gedacht iets moois ‘met de vijand’ te kunnen opbouwen door hem als gedoger te laten aansluiten bij het eerste kabinet Rutte. In de gelederen van de VVD zijn vooraanstaande politici zoals Teeven erg goed om de rechterkant van het politieke spectrum te bedienen met rauwe uitspraken en ondoordacht beleid. Onlangs kwam vanuit die partij de gedachte om het koninkrijksgenoten moeilijk te maken om naar Nederland te komen. Het Antilliaantje pesten stuitte op grote juridische bezwaren, maar het is wel gezegd. De VVD opereerde daarmee andermaal als een soort PVV-light. Mark Rutte beweerde afgelopen woensdag na de uitspraak van Wilders, naast zijn walging, toch nadrukkelijk dat hij nooit iemand uitsloot. Hij kreeg kritiek van de voormalige parlementsvoorzitter Weisglass. Ik heb begrepen dat hij met de geest van Dolle Dinsdag een steviger standpunt heeft ingenomen. En dan de Pvda? Als zij in zee waren gegaan met echte liberalen, zou het electorale verlies nooit zo dramatisch zijn geweest. Zij waren echter blind voor de gedaanteverwisseling van de liberalen. Met de PVV-light hebben zij ingestemd met bijvoorbeeld het criminaliseren van illegalen. Dat is zoiets als Arie Slob vragen om politiek te bedrijven met ontkenning van God. Wat is de betekenis van het belijden van je weerzin tegen Wilders waard als je eigenhandig je principes over boord gooit. Ik vraag me daarbij af in hoeverre je je hebt laten meeslepen door de Wilderiaanse retoriek. Het getuigt in ieder geval van grote politieke slapte. En de SP dan? Ook zij laten keer op keer zien dat zij voor een deel in dezelfde xenofobe vijver vissen als de PVV. De socialistische solidariteit lijkt met grote regelmaat bij de landsgrenzen op te houden. Met name hun onderhuidse anti-Europese stellingnames vind ik zorgelijk, hoewel ook hier gezegd moet worden dat Jan Marijnissen de PVV regelmatig van jetje gaf.

 

Ethisch herstel in de na-oorlogse periode

 

Nu de verontwaardiging lijkt over te gaan in daadwerkelijk verwerping van de politieke ideeën van Geert Wilders zal blijken hoeveel oorlogshelden gaan opstaan. Hoe hard zullen politici gaan bewijzen dat hun aanpak de juiste is gebleken. De Pvda riep bij monde van Samsom dat zij met geen enkel initiatief van Wilders zullen instemmen. Verworden zij daarmee tot de oorlogshelden avant la guerre?

Filmopnames en oude televisiebeelden moeten gaan bewijzen dat iedereen altijd en op ieder moment de PVV van repliek diende. De geschiedsvervalsing kan beginnen. Het is te hopen dat het geen Dolle Dinsdag is qua bezoedeling en onaangenaamheden in de Nederlandse politiek. Een ethisch reveil is hard nodig en op dit gebied hebben we eigenlijk een soort Drees nodig die een ieder weet te binden, die echte bruggen weet te slaan tussen de partijen in het land, die zorgt dat iedereen mee mag doen, ook de aanhangers van de PVV. Want het allerbelangrijkste is wel dat er oog moet zijn voor die groepen die voorvoelen dat zij waarschijnlijk niet meekomen in de globalisering, die zien dat hun woonomgeving veranderd en verloederd en vooral zien dat zij niet mee mogen delen in de (Europese) welvaart. Op 22 mei, tijdens de Europese verkiezingen, zal duidelijk worden of Geert Wilders zijn laatste oortje heeft versnoept, of dat weer machteloos wordt toegekeken hoe een blaffende hond zijn roedel weet te versterken, terwijl de huidige openlijke verwerping van de PVV overgaat in stille lijdzame verontwaardiging.

Alle filmblikken bij elkaar

Hieronder is een lijst van mijn filmervaringen bij elkaar gezet. Als er een ‘eigen filmblik’ van gemaakt is volgt uiteraard de link met beoordeling. De film is echter vaak een consumptie-artikel, waarbij ik niet altijd zin of tijd heb om een stukkie te schrijven. Ze komen dan wel op de lijst. Ook graaf ik in mijn geheugen om waardevolle films te beoordelen volgens mijn eigen onnavolgbare en niet ter discussie staande criteria.

Voor dat ik aan mijn eigen filmblik begon, had ik een top 3 voor mezelf namelijk:

1. The unbearable lightness of being

2. Novocento

3. Der Himmel über Berlin

Misschien komt er ooit een (wisselende) top 10.

Naast films ook boeken uiteraard waar ik wat van vind

 

 

 

 

Parasite –>8 Een vermakelijk Zuid-Koreaanse film die tot nadenken stemt

The Big Short –> 7,5 Boeiend over een onnavolgbaar onderwerp, iedereen gaat het aan en bijna niemand begrijpt het, geld.

 

The Shawshank Redemption –> 8+ Mooi pakkend verhaal, maar toch overall net te glad voor een absoluut goede waardering

Youth –> 8+ Mooie plaatjes van natuur en mens, humoristische conversaties, kortom een hele goede film.

31. Publieke Werken –> 6+ Mooie decors, maar verder zeer tegenvallend. Ik heb het boek niet gelezen, dus vergelijken zal ik niet doen.

30. Er is wieder da –> 8 Geinig, indrukwekkend en veel stof tot maatschappelijke introspectie)

29. Into the Wild –> 7

28. Pride –> 7,5 (geen recensie.) Echt Brits, maatschappelijk geëngageerd, humoristisch met duidelijk een feel-goodrandje.
27. Im Labyrinth des Schweigens –>8,5 Leerzaam om over na te denken, maar zonder depressief naar buiten te komen.

26. Viva la libertà –> (geen recensie) 7,5 Lichtvoetig en amusant met leuke nadenkers

25. Boyhood –> (geen recensie) 8+ , on-Amerikaans, meeslepend en nog veel nadenkplezier achteraf.

24. Aanmodderfakker –> eindbeoordeling 5-

23. Bon Dieu –> 7-

22. Samba –> 8-

21. Clouds of Sils Maria –> 7-

20. Die andere Heimat –> 9,5  Geen echte Filmblik, wel een ode aan de film

19. Nelson Mandela, Long Walk to Freedom –> 7,5

18. The Butler –> 8+

17. Het diner  –> 7+

16. The Great Gatsby (2013) Spat op sommige momenten van het doek, geeft mooi tijdsbeeld –> eindbeoordeling 7,5

15. Hannah Arendt Een film die veel stof tot nadenken geeft op veel gebieden –>eindbeoordeling 8

14. Made in Dagenham Mooie mix van politiek, sfeerplaatjes en menselijk drama –> eindbeoordeling 7,5

13. Mamma Mia Ik ben nu eenmaal een ABBA fan, niet eens meer stiekem –> eindbeoordeling 8

12. Rabat Ik zou graag meegereisd zijn naar Rabat –> eindbeoordeling 7,5

11. Gooische Vrouwen Ik heb Linda de Mol best wel eens goed zien acteren, maar dit is niet aan mij besteed –> eindbeoordeling 5

10. Harry Potter en de relieken van de dood (2) –> Hiermee wordt een tijdperk afgesloten voor mij. Ben beslist niet objectief maar een maximale beoordeling voor het hele oeuvre –> eindbeoordeling 10

9. Cidade de Deus Al was het geweld ongetwijfeld functioneel, het is niet mijn genre daarom misschien onterecht een te lage beoordeling –> eindbeoordeling 7

8. De Tweeling Boek was goed, film ook –> eindbeoordeling 8+

7. Bienvenue chez les Ch’tis Zeer vermakelijke Franse komedie –> eindbeoordeling 7,5

6. Loft Omdat ie spannend was een redelijke film –> eindbeoordeling 6,5

5. De eetclub Ronduit tegenvallend –>eindbeoordeling 5

4. Tirza Ondanks Arnon Grunberg’s roman als basis voor de film, toch een ruime voldoende –> eindbeoordelinig 7+

3. Unter Bauern Onderhoudende historische kijk op een stukje onbekende geschiedenis –> eindbeoordeling 7,5

2. Eat, pray, love Soms aardige plaatjes, maar dat was bij lange na niet genoeg –> eindbeoordeling 5,5

1. The Kings Speech Indrukwekkend, amusant en prachtige historische sfeertekening –> eindbeoordeling 8,5

De kakelkrant van Sprakeloos 70: Het geluk van Nederland

Het geluk van Nederland is niet meer. De economische malaise ettert als een veenbrand aan de fundamenten van de samenleving, maar Nederland was gelukkig. Sinds 2002 hebben we amper nog een serieus te nemen regering gehad, maar Nederland was gelukkig. Twee politieke moorden, sinds Willem van Oranje niet meer gebeurd, maar Nederland was gelukkig. Geen land ter wereld, behoudens Israël en naar we nu weten ook de Verenigde Staten, zet zoveel spionage in op de eigen bevolking, maar het geluk in de Nederlandse samenleving kon niet op. Wij kennen in Nederland geen corruptie zeggen we, maar daar tegenover hebben we een bureaucratie in de publieke sector weten te ontwikkelen die zijn weerga niet kent. Wachtlijsten in de zorg, jeugdigen kunnen niet naar school en hulpbehoevende oude-van-dagen hebben pyjamadagen, als ze al uit hun poep worden gehaald, maar steevast weet de media ons te verblijden met de mededeling dat we een gelukkig en blijmoedig volkje zijn. Terwijl we ons nog immer presenteren als een tolerante open samenleving weten ze in het buitenland inmiddels beter. Onder aanvoering van Mr. Super NL promotor, de heer Wilders, fronst menig buitenlander zorgelijk de wenkbrauwen bij het aanhoren van de benepenheid en xenofobie waarmee we onszelf opnieuw dachten te moeten uitvinden. Kinderen zitten in vreemdelingenbewaring, illegaliteit wordt strafbaar, maar hulp, alternatieven of een gedegen beleid bleef uit. We keken de andere kant uit en waanden ons nog immer gelukkig.

Wie zal het boek gaan schrijven, Het geluk van Nederland?

                                                                                                                                                                                                  De krant zegt het immers, we staan altijd bovenaan in de lijstjes van gelukkigen als het gaat om welvaart en welzijn. Soms moesten we een Scandinavisch land boven ons dulden, maar die hebben last van lange donkere koude winters. Eigenlijk kunnen die Vikingen daarom niet echt gelukkig zijn wisten we in ons hart. Met name de jeugd in Nederland was extreem gelukkig. En als er al eens een wanklank te horen was, betrof het een algemeen gevoel van onbehagen over de ander. Vanuit het hedonistisch perspectief wisten de onderzoekers blijkbaar altijd de gelukkigen te ondervragen. Misschien kwamen ze allemaal uit Wassenaar, of werden de gymnasiasten op de verschillende witte scholen aan een verhoor onderworpen. Mogelijk waren de onderzoeken helemaal niet zo a-select of in het ergste geval werden de uitkomsten gemanipuleerd door, ja door wie? We moesten immers gelukkig zijn, want dat zorgt ervoor dat we niet hoeven te kijken naar de oorzaken van de economische problemen; dat we geen oordeel hoefden te vormen over het wanbeleid van onze respectievelijke regeringen; dat we schamperden over de vermeende wachtlijsten als een luxeprobleem; dat professionals op de verschillende gebieden die hun zorgen uitte slechts dissonante droefsnoeten zijn; dat de acties van Wilders weliswaar onfatsoenlijk worden bevonden, maar niet meer dan een rimpeling op een smetteloos en gelukkig Nederlands blazoen; dat de Vogelaarwijken met en zonder allochtonen uitzonderingen zijn; dat die tokkies en kut-marokkanen ook maar beter bij elkaar kunnen wonen in hun eigen getto zodat we zonder problemen gelukkig de andere kant op mogen kijken. Kortom, we waren domweg gelukkig.

                                                                                                                                                                        Vandaag komt de aap uit de mouw. We schijnen in Europa het meest depressief te zijn. Nu durf ik te stellen dat het gelukkigst zijn in sterk contrast staat met het meest depressieve volkje in Europa. Of het eerst is gelul, of de wetenschap dat we eigenlijk vrij ongelukkig zijn met zijn allen. Zelf heb ik altijd getwijfeld aan de opgesmukte euforie over ons vermeende geluk. Ik zag het niet in mijn dagelijkse leven, integendeel. We zijn een behoorlijk lomp volkje dat met tijden behoorlijk last heeft van elkaar en om de meest stompzinnige zaken discussies aanzwengelt om de ander de zwarte piet toe te spelen. Inderdaad, om ons blazoen te verschonen heeft de Amsterdamse grachtengordel besloten om één van de weinige ongecompliceerde feesten te bezoedelen met een racismeprobleem. Ja daar word je niet gelukkig van. Het is slechts een voorbeeld.

De bel gaat, twee meisjes van 9, misschien 10 jaar kijken me verwachtingsvol aan. Heel netjes vertellen ze een verhaal dat ze kaarten hebben gemaakt en dat de opbrengst naar het bejaardenhuis in het nabij gelegen Zevenaar gaat voor uitjes en ontspanning. De kaarten kosten maar één euro! Ik schraap het beperkte kleingeld dat we tegenwoordig in huis hebben bij elkaar en koop twee kaarten van de dames. Verheugd lopen ze verder om elders hun geluk te beproeven.