Een gros woorden voor de week (23 mei 2021)

Niemand gelooft nog ergens in behalve de jongens en meisjes van het Songfestival. Die geloven vooral in zichzelf. Het geloof in de wetenschap is verdwenen, maar geloof mij maar, Covid-19 is op zijn retour dankzij de wetenschap en niet door het neerdalen van de Heilige Geest op deze Pinksterdag. Voor Jeangu Macrooy kwam de Heilige Geest te laat. De culturele elite had hem al een plaats bij de eerste tien toegedicht, maar ik was niet onder de indruk. Europa was ook niet woke genoeg trouwens. De afterparty gisteravond was stuitend. Jeangu mocht aanschuiven, maar de ego’s wilden vooral zichzelf horen. Tussendoor werd er nog met stront gegooid naar het Twentse Enschede. Het zal mij niet verbazen dat de BBB van Caroline terecht blijft groeien. Tegen Jeangu zou ik zeggen ‘Yu no man broko mi’ of in mijn eigen dialect ‘Ie kriegt mie nie kapot’

Begrip, van de dag (180) Festivalgras

20160611_215109

 

 

FESTIVALGRAS

 

Nederland wordt steeds minder gelovig. Nederland wordt steeds rechtser, Nederland wordt steeds intoleranter en gisteren hoorde ik, Nederland is in een sneltreinvaart aan het festivaliseren. Een interessant betoog volgde dat vroeger de festivals plaats gebonden waren, een uitspatting voor de lokale bevolking om met elkaar één maal per jaar kermis of iets soortgelijks te vieren. Dat is al lang niet meer, via citymarketing moet een plaatselijk feest exposure genereren en we maken de plaatselijke festivals tot regionale, nationale en zelfs internationale happenings. Gisteren hadden we in Leeuwarden de luchtvaartdagen, Pinkpop is begonnen, op Terschelling zet men zijn beste beentje voor en niet te vergeten het Holland Festival. Als we daarbij de grote sportevents bij tellen en al die festivals die nog niet de landelijk bekend zijn, kunnen we blijkbaar stellen: Nederland is aan het festivaliseren.

Nederland blijkbaar harder dan andere landen om ons heen en ook op een andere manier. Liepen de burgemeester, onderwijzer en timmerman vroeger op de plaatselijke festivals door elkaar als een holistische dorpseenheid, nu is er sprake van een segregatie van het publiek. Soort zoekt soort terwijl we denken erg uniek te zijn. De spreker die dit vertelde op Radio 1 heeft het over tribalisering, waarbij ook een onderscheid in sociale klassen wordt gemaakt. Het Holland Festival is voor de elite en de upperclass, het Oeral voor cultuur en natuurliefhebbers, Pinkpop voor de massa en voor wie de luchtvaartdagen in Leeuwarden zijn kunt u zelf invullen. We denken origineel te zijn, maar we kiezen voor groepsgebonden activiteiten en zijn volgens de spreker helemaal niet origineel.

Zelf ben ik ook niet origineel en heb ik al helemaal geen voorkeur voor massa-activiteiten, lekker samen dollen en gek doen met mijn ‘ons soort mensen’. Eén uitzondering maak ik hierbij, ik vind het heerlijk om af en toe van station Lombardijen naar de Kuip te lopen. In deze tribe voel ik me blijkbaar thuis. Maar het is nu zomerstop. Gisteren heb ik mijn eigen zomerfestival gevierd. Treurig keek ik naar het vorige week gelegde gras in mijn voortuintje, een perkje van amper drie vierkante meter. De lol zou moeten zijn om het gras te zien groeien. Er was weinig te beleven, integendeel. De eerste bruine plekken zijn nadrukkelijk zichtbaar. Tja, dit soort festivals kun je ook maar het beste in je eentje vieren lijkt me zo.

Begrip, van de dag (142) Nationaalcommunistische prietpraat

 

NATIONAALCOMMUNISTISCHE PRIETPRAAT

 

 

Onlangs heb ik een geweldige ontdekking gedaan op culinair gebied. De fijnproevers mogen nu afhaken, want het gaat niet over verfijnde liflafjes geserveerd op een bedje bio-sla en een goed glas wijn. Integendeel, simpelheid troef maar lekker voor een snelle hap. Voor dat ik het ga verraden moet je weten dat ik als kind nooit naar de McDonalds ging. Had me vader wat op tegen en ik inmiddels ook, want de knoei is niet te vreten met uitzondering van de McKroket. Als we uit eten gingen op snackbar-plus niveau, togen we naar de Wimpy. Netjes frietjes eten op een bordje, met mes en vork, geen geknoei met blote handen. Mijn afkeer tegen de McDonalds betreft trouwens meer het imperialistische concept, maar daar maak je in Nederland geen vrienden mee. In Frankrijk trouwens wel, maar die zijn dan ook nationalistischer.

Na een stadswandeling at ik in gezelschap van een superboer, we gingen naar de wedstrijd Feyenoord – de Graafschap, wel zin in een hapje eten, gewoon even een snelle hap. Wie liepen langs de Maas en kwamen Brutus Beer voorbij. We verwachtten een hoop geschreeuw van gillende opgewonden kinderen, maar de kaart met vlees, salades en friet hielp ons over de drempel. Eenmaal binnen waren er veel zware houten meubelen en er was duidelijk nagedacht over enige mate van gezelligheid. Er waren geen schreeuwende kinderen, sterker nog alleen maar volwassenen en zelf gereserveerde tafeltjes. We bestelden een berespies, heerlijk simpel en zeer betaalbaar. Goed, het is een fractie duurder dan de Amerikaanse vreetschuur, maar tien keer zo lekker. Bovendien kun je er een biertje bij drinken.

Mijn oudste zoon, ook altijd wel in voor een lekker hapje eten, is altijd geïnteresseerd in waar ik gegeten heb. Toen ik ‘Brutus Beer’ zei, riep hij:”O dat is wereldberoemd in Rotterdam.” Dat weet hij dan weer. Ik niet, maar weet inmiddels dat er meer dan 25 vestigingen zijn in Rotterdam en omgeving en zelfs al enkele verder weg. Ik ben voorstander dat heel Nederland vol geplempt wordt met Berenrestarant, vooral ook langs de autobaan. Kunnen we al die ontsierende zeurpalen opruimen en het grootkapitaal een poepie laten ruiken. Gewoon een eerlijk Hollandsch concept. Ik weet het is een beetje nationaalcommunistische praat, maar dat mag tegenwoordig wel. We kunnen maar beter goed voorbereid zijn als de grenzen hermetisch afgesloten worden.

Begrip, van de dag (94) Genept

20160109_113923.jpg

GENEPT

 

Ik ben zuinig opgevoed durf ik te stellen, maar meestal vergeet ik mijn opvoeding als het om zuinigheid gaat. Ik denk niet zo erg na over veel ogenschijnlijk marginale zaken, hoewel ik weet dat daar zuinigheid in zit. Eén ding probeer ik wel, het combineren van reisjes. Als ik in in Enschede, Zwolle of Deventer moet zijn voor mijn werk ga ik zoveel mogelijk even langs bij mijn ouders in Raalte. Dat combineren was echt iets van mijn ouders. Van de week zag ik op de website van Rohda Raalte dat de B1 tegen een jeugdelftal van Feyenoord zou spelen. Hèt Feyenoord wel te verstaan, de club die ik sinds 1974 aanhang, tegen mijn jeugdclub waar ik tussen 1974 en 1984 heb gespeeld. Op naar Raalte dus, en mijn ouders uiteraard.

Ik droomde ervan als een soort Johan Boskamp goede jeugdspelers te kunnen scouten, je schijnt daar heel leuk mee te kunnen verdienen. Of in ieder geval de sterren voor het wereldkampioenschap in 2022, waar die ook gespeeld mag worden, te aanschouwen. Want laten we eerlijk zijn, met de huidige staat van het Nederlands Elftal moet de hoop toch uit Rotterdam komen. Durf dat maar eens tegen te spreken. Op tijd dus opstaan om vanuit Duiven naar sportpark Tijenraan te rijden met mijn zoon, die ik qua voetbalvoorkeuren netjes heb opgevoed als niet-Rotterdammer. Hij is ook voor de club van Nederland. Vlak voor we in Raalte zijn, kijkt hij op twitter en zegt met een diepe zucht: Rectificatie!

In tegenstelling tot eerdere berichten die ook verspreid zijn in de lokale media, speelt de Rohda-jeugd niet tegen het Feyenoord uit Rotterdam, maar tegen de amateurtak uit Rotterdam, SC Feyenoord. Voor degene zonder voetbalkennis, dat is echt heel wat anders. Rijd ik met mijn zoon dat hele eind om een paar snotneuzen te zien voetballen. Best leuk als het je neefjes zijn, maar toch. Gelukkig bij moeders nog een bammetje eten, dat dan wel, maar toch voel ik me in mijn zuinigheid een beetje genept. Zo hebben mijn ouders me niet opgevoed.

Begrip, van de dag (35) Tempelbezoek

IMG-20151109-WA0018

TEMPELBEZOEK

Mensen bezoeken nogal eens een kerk als ze een dagje uit zijn, of tijdens de vakantie. Vaak zijn het mooie historische gebouwen met vele mogelijkheden voor contemplatie. Ik ben er graag, vaak buiten de missen om. Maar kerken hebben niet het alleenrecht op historie en contemplatie, dat kan op vele andere terreinen ook. Zo was ik zondag j.l. in De Kuip in Rotterdam. ’s Middags zou ik de hoogmis bezoeken, de wedstrijd tegen 020.

In de ochtend waren we op tijd voor een rondleiding op het heilige gras dat we alleen maar mochten bekijken, maar niet beroeren. Een lege Kuip is bijna net zo indrukwekkend als een vol stadion. In de dug-out nam ik plaats en zag een betere wereld voor me. Een wereld waar hardwerkende voetballers niet zouden hoeven buigen voor de lucky ones. Ik dacht na over een mooi kampioenschap dit seizoen.

Het kampioenschap, daar geloof ik nog steeds in, maar het heeft die middag niet zo mogen zijn. De kansen waren er volop, maar een puntendeling met 020 was toch het meeste dat mijn gedachten hebben opgeleverd. En dat is natuurlijk hetzelfde als in kerken waar ieder gebedje ook niet meteen raak is. Hoe het ook moge zijn, het blijft wel een mooie tempel.

Begrip, van de dag (29) Wereldse Burgers

 

WERELDSE BURGERS

Onlangs was ik in Rotterdam en zag de spreuk ‘Heel de wereld is je vaderland. Een wijsheid van Erasmus, onlosmakelijk met de stad verbonden. We nemen het hem niet kwalijk dat hij het woord moederland niet hanteerde. Zo ver was Erasmus nog niet. Het is een mooie spreuk in deze tijden van vluchtelingenstromen.. Maar waar is de grens in het gevoelsleven van de mensen om dit daadwerkelijk te beleven. Gastvrijheid wordt ook wel eens bezegeld met ‘Mijn huis is jouw huis’, maar we staan raar te kijken als iemand genoeg heeft van zijn huisje in Spangen, om het maar in Rotterdam te houden en verkast naar Kralingen, belt aan bij een knappe villa en zegt ,,Jou huis is toch ook mijn huis”. In de jaren zestig deden ze dat in sommige kringen ook met partners, onder het mom ‘Jouw vrouw is mijn vrouw’ maar dat heeft meer leed dan lust opgeleverd op termijn.

Heel de wereld is je vaderland, dat suggereert wereldburgerschap en dat is een mooie gedachte. Vandaag bij de Jumbo kocht ik daarom wereldse burgers om het gedachtegoed 20151025_152706te onderstrepen. Een burgertje met tomaten en mozzarella. Aan een kant 10 minuten bakken en dan afbakken met de kant van de mozzarella. Een kinderspel zou je denken, maar de ene kant was net niet verbrand, tenminste dat kon ik mijn zoons nog wijsmaken. Ook met het afbakken van de mozzarella werd het geen haute cuisine.

20151103_185354

,,Hoe smaken ze, heren?” Er werd aandachtig geproefd en de antwoorden varieerden van ‘wel aardig’, ‘niet slecht’, ‘wel wat aangebrand’ en zelf dacht ik ‘och, in het echt vallen ze toch tegen, die wereldse burgers. Eigenlijk gelijk aan het wereldburgerschap van Erasmus, in theorie best leuk, maar in de praktijk blijkt het voor de meesten toch moeilijk en wat tegen te vallen.

Begrip, van de dag (24) De Klassieker

 

DE KLASSIEKER

Helaas, Pindakaas! Een klassieke flauwe uitspraak. Andere flauwe klassiekers zijn bijvoorbeeld jeuk is leuk en pijn is fijn. Ze worden te pas en te onpas gebruikt.Zo ook de politieke neoklassiekers ‘At your service’ en ‘niet links, niet rechts, maar recht door zee!’ Maar klassiekers zijn er op allerlei gebied. Wat te denken van de literaire klassiekers van Shakespeare, Multatuli, Jip & Janneke, maar ook de bijbel en Turks Fruit. Bach, Beethoven en Mozart noemen ze sowieso al klassieken, maar misschien kunnen de Beatles daar ook wel bij. En in Nederland? ‘Vluchten kan niet meer’ of ‘Heb je even voor mij?’, u zegt het maar.

Over eten zullen minder discussies bestaan want stamppot met worst, erwtensoep en 1 koekje bij de koffie zijn de klassieke eetklassiekers, zoals dat bij kinderfeestjes de 4 p’s dat zijn. Patat, pizza, pannenkoeken en pepernoten. O ja, een bijna klassieker, een hele vervelende weliswaar, maar die onnodige Zwarte Pieten discussie. Kortom klassiekers zijn er in alle soort en maten.

Maar eigenlijk is er maar één echte klassieker en die speelt vanavond in Rotterdam. Feyenoord tegen de hoofdstedelijken. De klassieker die alle andere klassiekers onbelangrijk maakt, of het nu gaat om muziek, boeken of eten. Feyenoord-Ajax over een kwartier gaat de klassieker beginnen. O ja, vooraf gegaan door de muzikale klassieker ‘Hand in Hand.’

53. SUBLIEM ROTTERDAM uit de serie de kabbelende 100.

Vandaag een onverwachte rit richting Rotterdam. Het doel was ’s Gravenzande om een heuse sjamanentrommel te kopen. Het doel op zich is vrij uitzonderlijk, maar de omgeving waar dat moest gebeuren eveneens. Het hele kassengebied kende ik slechts vanuit de aardrijkskundeboekjes en als je vanuit Schiphol naar het zuiden vliegt. Een aparte gewaarwording dat dit stukje Nederland, met veel beton, wegen, bruggen, volkstuintjes en dus kassen, zo intensief gebruikt wordt. Mooi is het niet, wel indrukwekkend. In een prachtig jaren dertig huis tegen het glas van het bedrijf van de buren, is de trommel gemaakt van echt paardenleer inclusief de manen. Voor de ach en wee van dierfundamentalisten, het dier was 24 jaar oud en helemaal op. Het is een zachte dood gestorven, met een beetje hulp van de dierenarts. Mijn wederhelft was er zeer verguld mee en na de nodige spirituele plichtplegingen kwam het andere gedeelte van deze prachtige zondag.

20151025_152522

Rotterdam was het tweede doel, de auto in het centrum geparkeerd, trouwens ook indrukwekkend die parkeergaragewereld in het centrum, en dan de koopgoot in. Het doel was o.a. Boymans van Beuningen, maar dat gaat niet met een lege maag. Toen dat probleem was opgelost, was het drie uur en omdat ook de markthallen gezien moesten worden, is voor de tweede keer het museum geskipt. De etenswaren van de Markhallen interesseerden ons niet zo veel want de magen waren immers net gevuld. Maar wat een prachtig stukje Rotterdam. Terwijl de laatste Feyenoorders zich richting de Kuip begaven, genoten we van het uitzicht. Raar trouwens om niet naar de Kuip te gaan, terwijl je wel in de havenstad bent. Aan de andere kant, de meeste Rotterdammers zaten die middag niet in de Kuip. Op de terugweg zagen we de brandende lampen van De Kuip aan onze rechterzijde. Dat moet ongeveer het moment zijn geweest dat Dirk Kuyt zijn derde doelpunt maakte die middag. Was ik er toch een beetje bij. Op 8 november 2015 gaan we het inhalen en zal 020 voor een tweede keer in twee weken op zijn flikker krijgen. Rotterdam met de markthallen, een geslaagde middag en bovendien hebben we ook nog een sjamanentrommel.

Begrip, van de dag (19) Johan Cruijff

 

JOHAN CRUIJFF

Het is een gedenkwaardige dag vandaag, donderdag 22 oktober 2015. Als fan van de enige voetbalclub van Nederland, Feyenoord Rotterdam, heeft Johan Cruijff me geraakt. Door de berichtgeving dat de Nummer 14 ernstig ziek is, er is longkanker gediagnosticeerd, heeft hij iets in me losgemaakt. ,,Verdorie, ik weet dat hij gerookt heeft, hij is bovendien van de verkeerde club uit 020.” Het is een irrationele gedachte, want van mijn soort, de rokende klasse, weet je dat je misschien wel 40% kans maakt op deze ernstige ziekte. Je weet het, je ziet het om je heen, maar…… Maar niks want een smoesje is snel geboren.

Ik heb niets met de voetballer Johan Cruijff. Mijn held was Willem van Hanegem als kind en met mijn objectiviteit was dat ook de betere voetballer. Ik heb niets tegen de mens Cruijff, hij is alleen van 020. Maar zou het hem lukken dat een Ajaxied een voorbeeld voor mij gaat worden. Begrijp me goed, ik ambieer geen enge ziekte aan mijn longen. De berichtgeving van vandaag heeft me andermaal aan het denken gezet, zwaar aan het denken.

Misschien heeft de Cruijffiaanse uitspraak: ,,Ieder nadeel heb zijn voordeel” toch meer inhoud dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden. Het is alleen hij heb het nadeel en ik kan het voordeel pakken door te stoppen. Ik ga er andermaal ernstig over nadenken. Maar eerst nog wachten tot 8 november als in korte tijd de klassieker twee keer achter elkaar gespeeld wordt. Dat is te zenuwslopend. Als ze twee keer gewonnen hebben is de tijd er rijp voor.

 

Naschrift van 24 maart 2016: Hij heeft me een goede stoppoging opgeleverd, maar ook niet meer dan dan. Misschien na vandaag, tjemig wat kan dat snel gaan. Nieuwe doordachte poging over 14 dagen.

GEEN FEYENOORD-‘FEESTJE VOOR MEDIA

MEDIA VIST ACHTER HET NET
Waar is dat feestje? Niet in Rotterdam op 26 februari. Misschien niet door ferm en georganiseerd politie-optreden? In ieder geval waren de verschillende media de grote verliezers. Ze hebben hun hart een week op kunnen halen nadat de vernielingen in Rome breeduit gemeten werden in de media. Een week lang hebben ze kunnen hypen om naar een herhaling toe te werken bij de return in Rotterdam. Vele zogenaamde weldenkende journalisten zijn naarstig op zoek gegaan om de nieuwsconsument te bevredigen met hijgerig nieuws over potentiële rellen van psychopate voetbalsupporters. Daarnaast meenden o.a. Eerste Kamerleden nog een belerend toontje in de verkiezingsstrijd te moeten doen om de brave burger met stevige taal te overtuigen dat de politiek er werk van gaat maken. We zijn het immers helemaal zat dat voetbalgeweld dat me onze belastingcenten bestreden moet worden. Het feestje kwam er dus niet. Er waren wel een aantal aanhoudingen, maar bij zo’n massa testosteron, Rotterdams of Romeins, is dat niet opzienbarend. Weldenkend Nederland heeft geen beelden gezien van bloed aan de muur door billenprikkende tifosi uit Roma of geen ronddolende Feyenoorders op zoek naar Italiaanse prooi of overdreven hard meppende ME’ers die iedere verdachte ongelukkig wil meppen. Het bleef rustig, misschien wel door het politie-optreden, maar zeker niet door de verschillende media die niet konden wachten op een makkelijk verteerbaar nieuwsonderwerp.

VOETBALRELLEN
Terug naar de 19e in Rome waarbij een enorme volksverhuizing van ongeveer 6000 supporters georganiseerd moest worden. Ik weet niet of de verantwoordelijken bij Feyenoord slapeloze nachten hebben gehad, maar het overgrote deel, of misschien wel 100% was gescreend op het hebben van een stadionverbod. Natuurlijk weet een ieder dat de gemiddelde voetbalsupporter geen koorknaap is en als je er wat bier in gooit zal het taalgebruik allesbehalve parlementair zijn. Mijn ervaring met veel Feyenoordsupporters is trouwens dat zonder bier het aantal GVD’s al aanzienlijk is. Dit neemt niet weg dat een particuliere organisatie zoals Feyenoord niet verantwoordelijk gesteld kan worden voor Neanderthalers al dan niet met een stadionverbod die op eigen gelegenheid naar Rome zijn afreist om te rellen. De reactie van Feyenoord directeur Gudde vind ik dan ook terecht, schaamte was er wel, maar geen excuses voor iets waar je niet verantwoordelijk kunt zijn.

NIET FRAAI, GEEN RAMP

 

Natuurlijk is het geen verheffend gezicht groepen mafkezen die ruiten ingooien, flessen naar de ME smijten of anderszins vernielingen aanrichten. Of dit nu cultureel erfgoed is of niet, ook het vernielen van een bak geraniums van een omaatje is onnodig. Ik ga niet katten op de Italiaanse canabieri die mogelijk te hard hebben opgetreden tegen onschuldige Feyenoordsupporters. Ook ga ik niet foeteren op de grote mate van ongeorganiseerdheid die benoemd wordt met name ten aanzien van vervoer naar het stadion of het ontbreken van urinoirs, want van bier moet je nu eenmaal pissen. Dit alles is geen excuus voor wangedrag van een groep rellende mafkezen. Bovendien wat moet ik met nieuws dat de sfeer eigenlijk heel lang goed is geweest, de omzet voor de plaatselijke middenstanders uitstekend en Japanse toeristen zich veilig genoeg voelde om met supportersgroepen op de foto te gaan? Of wat te denken van berichten die opduiken dat de staatssecretaris van Cultuur, een kunstkenner, beweert dat de schade hooguit €2000, – is. Hij wil het wel uit eigen zak betalen. En dat is mooi, want dan kunnen al die geldinzamelingsacties van gymnasiasten en andere cultuurliefhebbers aan een goed doel besteed worden. Want ook zij hebben zich op een onaanvaardbare manier laten beïnvloeden door de media die zonder hoor- en wederhoor allerlei vluchtige artikelen de wereld in hebben gegooid. En die zelfde media hoopten op een reprise in Rotterdam om hun net zo vluchtige nette publiek weer te bedienen zodat ze och en wee kunnen roepen dat alle voetbalsupporters proleten zijn en die van Feyenoordsupporters in het bijzonder. Bij de hockeyclub zijn ze wel anders gewend. Ik heb genoten van de relatieve rust tussen de beide supportersgroepen. De media is massaal uitgerukt in afwachting om verslag te doen van hun eigen gecreëerde feestje. Lekker, het is niet doorgegaan.

FEYENOORD VERLOREN, OOK VAN DE UEFA

Verder viel er die avond weinig te genieten als Feyenoord-fan want het voetbal van de Rotterdammers was niet goed tot aan de onterecht gegeven rode kaart, na al een scala aan scheidsrechtelijke dwalingen. Het leek erop dat de UEFA de Franse scheidsrechter instructies had gegeven om die horde Rotterdammers niet meer in Europa toe te laten komen. Ik vind het oerstom dat er fans zijn die van alles ‘anoniem’ op het veld gooien, dat vraagt om problemen al heb ik ook wel gezien dat de Italiaanse voetballers meesters zijn in provocerend gedrag naar zowel voetballers als ook supporters. Als je dan de scheidsrechter raakt met een aansteker dan ben je als club de lul. Aan de andere kant vond ik het prachtig, ik neuriede zelfs mee, dat er massaal ‘UEFA Maffia’ werd geroepen en dat zelfs de Italianen hun steentje bijdroegen door ‘Puta UEFA’ te roepen. Zo eensgezind kan het voetbal ook zijn.
Natuurlijk ben ik ook als niet Rotterdammer en niet-harde kerner teleurgesteld. Teleurgesteld in het voetbalresultaat en de mogelijke gevolgen opgelegd door de machtsorganisatie UEFA. Als middelbare provinciale Feyenoordfan begrijp ik niets van het feit dat je je wilt later verbouwen voor je club. Wat ik wel begrijp dat je ieder moment van je vrije tijd stopt in het vervaardigen van spandoeken of sfeeracties. Zonder die fanatieke Feyenoorders op de Gerard Meijertribune is De Kuip een stuk stiller. Voor juist die grote groep ‘die hards’ is het een hard gelag dat Feyenoord zo’n negatieve lading krijgt. In de eerste plaats door die kleine groep die het verpest, maar vooral ook door de media die een gemakkelijk onderwerp op een amateuristische wijze oppakt.
Toevallig hoorde ik een VVD-minister zeggen op een ‘goedkope’ vraag van een journalist of het niet helemaal mis was met die partij, nu het zoveelste VVD-fraudeschandaal naar buiten is gekomen met het aftreden van Kamerlid Verheijen. Heel terrecht antwoordde ze: ,,Het gaat wel om individuele casussen en niet om de partij als geheel!”
Het is blijkbaar moeilijk voor veel mensen om hetzelfde te denken van voetbalsupporters en in dit geval van de club Feyenoord.

=========================================================================

De politiek en overheid zouden eens meer moeten nadenken over het gegeven dat echte psychopate randdebielen die ‘over the edge opereren’ en willens en wetens willen rellen altijd zullen blijven bestaan in iedere samenleving en in iedere tijd. Willen ze er echt iets aan doen dan moeten ze niet zo zeer een voetbalclub gaan belasten, of een organisatie van een feest (Hoek van Holland) of de burgemeester van Haren. Je accepteert dat deze mensen bestaan en zich heel strategisch aan een grote massa opdringen en hun geweldadigheid ten toon zullen spreiden. Nu is het bij een voetbalclub, maar als andere volkssporten of massabijeenkomsten populair zijn, zullen ze net zo gemakkelijk identificeren met deze organisaties. Dus voor de journalisten blijft er werk genoeg op gemakkelijke nieuwsitems, maar ze durven zich amper te verdiepen in het onderliggende gegeven dat er altijd hordes jongelingen zullen blijven waarbij de kans op ontsporing aanwezig is.