Onder druk van drie actuele steekwoorden associeer ik er op los en verwacht van mezelf binnen een uur een verhaaltje van maximaal 500 woorden.
22 mei 2013 zijn de woorden: whisky, gevaar, ghetto’s
Tien jaar geleden werden de geruchten steeds hardnekkiger. De onderbuikgevoelens waren echter al zo oud als Methusalem. Steeds vaker deden de verhalen de ronde dat een buitenstaander niet meer veilig is in de wijk. Buitenwettelijke waarden en normen heersen er. Enkele jaren terug werden de malle Pietjes met een’LegerdesHeils-look’ al geweerd, later mocht iedere mediterrane Nederlander zich verheugen op een ongezonde portie wantrouwen, tegenwoordig is iedereen met een casual look bij voorbaat verdacht. De ongeschreven kledingvoorschriften zijn Christian Dior, Prada en Luis Vuitton om er nog maar een paar te noemen. Heuse informele zedenpolitie ziet er op toe dat buitenstaanders geweerd worden. Vaak opereren deze zedenwatchers onder het mom van bewakingsdienst.
Na de zoveelste crisis veroorzaakt door het kapitaalterrorisme in 2008 was de maat vol voor Jan Rap. Hij richtte zijn eigen partij op gericht tegen het kapitaalterrorisme. Onder de veelzeggende naam Kapitaal Voor eigen Volk (KVV) ziet partijleider Rap zijn electoraat groeien. In het begin werd hij uitgelachen door de gevestigde partijen, later genegeerd, inmiddels is hij het niveau van ‘luis in de pels’ ontstegen. Met het groeien van de populariteit doet Jan Rap steeds radicalere uitspraken. Aanvankelijk riep hij: “Ik heb niets tegen het kapitaal, slechts tegen de uitwassen van het kapitaal.” De KVV verwijt de gevestigde orde vooral dat ze wegkijken van de problemen en niet inzien dat er steeds meer gebieden ontstaan die als een broedplaats voor de onoirbare praktijken kunnen worden aangemerkt. Heuse ghetto’s zijn in wording en de regeringspartijen, die vooral geïnteresseerd zijn om hun ‘dikke reten’ op het pluche te behouden, kijken weg of drinken glaasjes whiskey on the rocks met de bewoners van de ghetto’s.
Jan Rap houdt zijn volgelingen voor dat het kapitalisme an sich niet hoeft te worden bestreden, maar wijst op de gevaren van het kapitaalterrorisme die de meer egalitaire doelstellingen van ons land in gevaar brengen. Die uitwassen moeten bestreden worden, want straks nemen ze ons nog meer over dan ze nu al doen. Gesteund door de groeiende populariteit doet Jan Rap steeds radicalere uitspraken. Gisteren heeft hij de uitroeiing van het fundamentalistische kapitalisme geëist. Vandaag zet hij zijn woorden kracht bij om zo’n broedplaats van het kwaad te bezoeken. Met de woorden dat hij een werkbezoek gaat brengen aan zo’n ‘wit ghetto’ is hij verzekerd dat hij niet alleen ‘in the ghetto’ zal lopen. De hele nationale pers zal hem en zijn KVV vergezellen. En Jan Rap zal zich geen rad voor ogen draaien door whiskey te nuttigen in de lokale Proeverij.
Buiten de drukte van een gros persmuskieten die blind reageren op de zoveelste hype van de KVV, Jan Rap weet inmiddels hoe hij nietszeggende hypes kan creëren, is het rustig. Bewoners houden zich afzijdig. Ze weten zich veilig achter grote hekken en afzetting. Een enkele bakfietsmoeder en een Hummer zijn te zien. Jap Rap ziet een provisorische welkomsvlag die hem welkom heet ondanks zijn vuurrode hart. Op zijn beurt geeft Jan Rap aan dat iedere kapitalist die hem met een lach benadert, een vriendelijke glimlach terug kan krijgen.
Jan Rap weet dat zijn wandeling het avondnieuws zal beheersen en dat hij nieuwe potentiële stemmers heeft wakkergeschud om met hem, de KVV, te strijden tegen het kapitaalterrorisme.
sprakeloos verhalen 