Plaatjes en Kletspraatjes: De zeehond van dienst.

Een beetje vertederd was ik wel bij het zien van zo’n aaibare zeehond op luttele meters afstand. Op de uiterste punt van Denemarken, voorbij Skagen komen twee zeeën bij elkaar. Het Kattegat en het Skagerrak zorgen voor een zeer gevaarlijke stroming omdat ze elkaar bevechten. Van links het Skagerrak die uitkomt in de Noordzee en rechts het Kattegat, de alom bekende tongbreker van de topografie op de middelbare school. Noorwegen, Zweden en Denemarken delen het Kattegat, een zee waar in vroeger tijden veel oorlogen zijn uitgevochten en waar de Duisters veel bunkers hebben gebouwd. In Denemarken is het relatief rustig gebleven in de Tweede Wereldoorlog, maar de strategische ligging was reden om bunkers te bouwen. De punt waar de zeeën elkaar tegenkomen heet Grenen, Scandinavischer kunnen we het niet krijgen.

Maar goed, de kans op een zeehond was aanwezig. En we hadden geluk. We zagen er één zwemmen en tien minuten later kwam het beestje ook op het strand. Het leek wel of de zeehond te lui was om de uiterste landpunt te trotseren. Of misschien was de stroming te sterk voor het beest. Wie zal het zeggen. Ze was bovendien alleen en dacht, ik snijd een stukje af om naar het Skagerrak te wiebelen. Met grote ogen keek het naar de voorbijlopende toeristen of het veilig was. Ik vraag me dan af, waarom ben je alleen. Misschien had het beestje dienst. Het is immers de laatste zondag van augustus. En hoewel het beste aangenaam weer was, het toeristenseizoen is in deze contreien toch echt afgelopen. De vriendjes van het beestje hebben vast gezegd, jij heb dienst vandaag. Ga jij de mensen maar vermaken. Deze zondagsdienst voor de zeehond levert misschien een extra visje op. En ze vermaakte niet alleen de mensen, ook de landtegenhanger, onze hond toonde nadrukkelijk zijn interesse. Ze was inmiddels over de angst van de zee heen, al bleef ze voorzichtig. Maar toen ze de zeehond zag, wilde ze kennismaken. Het mocht niet van ons. En ze was al teleurgesteld toen we haar tegenhielden om een zieke Jan van Gent te begroeten. Het zat haar niet mee vandaag. Maar wij daarentegen hebben ons prima vermaakt bij zee van de voormalige Noormannen. Onze Pippa kreeg wel een extra hondesnoepje voor het getoonde goede gedrag. Ik hoop maar dat de collega’s van de zeehond van dienst zich ook aan hun belofte hebben gehouden.