Begrip, van de dag (151) Meepraten

 

 

 

MEEPRATEN

 

Het valt niet altijd mee om origineel te zijn om een kletspraatje te maken, laat staan een fraaie openingszin om te versieren. Maar voor een openingszin in het huis-, tuin en keukengebruik volstaat meestal nog wel een opmerking over het weer, een klassieker natuurlijk. Meestal heeft het niet veel om het lijf want veel dispuut kan er niet over zijn. Of het regent pijpenstelen, of het weer is toch een stuk beter dan gisteren. Meestal zijn de gesprekspartners het er wel over eens en bevestigen elkaar dan maar eens. Over voetbal kun je ook lekker ouwehoeren, hoewel dat meer vlam in de pan kan opleveren als er sprake is van rivaliserende clubs. Maar geloof mij, over voetbal kun je oneindig lang ouwehoeren.

Onlangs, weten de voetbalfans in ieder geval, is de Engelse club Leicester City vaak in het nieuws. Ik wil vooral aan de niet-voetbalfans of zelfs voetbalhaters de club introduceren. Een beetje basis kennis is voldoende om bij het koffie-automaat, borrelpraat of gewoon met de buurman op straat een letterlijk een balletje op te gooien. Leicester City is hot. In de stad, iets groter dan Utrecht tussen Londen en Manchester, is een jongensdroom aan het ontstaan. De plaatselijke voetbalclub, eigenlijk nooit iets gewonnen maakt furore in de hoogste Engelse divisie tegen al die miljoenenclubs. De grote held is Jamie Vardy, een arbeidersjongen die op zijn 25e pas echt ontdekt is als voetballer. Daarvoor werkte hij gewoon en haalde typische Engels pubkattekwaad uit.

Een straat is al naar hem vernoemd in Leicester, de filmrechten schijnen al verkocht te zijn en de middelgrote stad leeft in extase om het naderende kampioenschap te gaan vieren. Jamie Vardy moest er nog aan wennen dat fish and chips niet het ideale dieet is voor een profvoetballer die iedere week moet presteren bij zijn club en inmiddels ook bij het Engelse elftal. Maar hij fikst het wel door veel te scoren. De economie van de stad zal zienderogen veranderen, vele doodgewone voetbalfans hebben, opportunistisch als ze zijn, geld gezet op hun club aan het begin van het seizoen. Uitbetalingen tot meer dan 3000 keer de inzet is niet ongebruikelijk. Zondag 17 april krijgen ze West Ham United op bezoek, het is maar dat u het weet. Leicester City en Jamie Vardy, eerlijke onderwerpen om over mee te praten, ook voor de niet-voetbalfan.

Begrip, van de dag (146) Lekker nationalistisch sausje

 

LEKKER NATIONALISTISCH SAUSJE

 

Panteão Nacional in de Igreja de Santa Engrácia em Alfama, dat bekt eventjes lekker. We hebben daar zo’n twee uur doorgebracht, met heel veel plezier. In de prachtige kathedraal met uitzicht over de Taag, is een nationale herdenkingsplaats ingericht voor Portugese helden van velerlei pluimage. Bij het binnentreden klinkt de muziek van Amália Rodrigues, Eusebio wordt herdacht als ook Humberto da Silva Delgado, presidentskandidaat in de strijd tegen de dictator Salazar. Ik kan me niet voorstellen dat ik in Frankrijk of Duitsland een Nationaal Pantheon met zoveel plezier zou bezoeken. Niets geen opgeklopt nationalisme, maar ogenschijnlijk gewoon menselijke trots op de vaderlandse helden.

 

In een van de vertrekken waar de fado-zangeres Amália Rodrigues wordt geëerd, is een typische Portugese dame aan het werk om een prachtige bos bloemen aan het construeren. De dame in het zwart, een bril met paarse glazen, gaat onverstoorbaar door als we binnenkomen. In mijn beste Portugees vraag ik een foto te nemen. De dame knikt vriendelijk en maakt dat ze wegkomt. Nu was het mijn bedoeling om haar al werkend  op de foto te vereeuwigen. Ze had het anders begrepen. Ik bedank haar voor haar medewerking als ze terugkomt. Ze gaat meteen weer aan het werk. Stiekem maak ik toch nog een foto bij het weglopen. Een grenzeloze bewondering voor de zangeres uit ze door haar onverzettelijke werk. Later die dag hoor ik wie Amália echt voor de Portugezen is in het Fado museum. Haar fado’s doorboren de ziel van ieder menselijk wezen.

 

Een Nationaal Pantheon in Nederland, zou zoiets mogelijk zijn? Ik denk het niet. Zien we Cruijff al bijgezet worden in de Westerkerk in Amsterdam? Moet dan ook Willem van Hanegem. Politieke helden, wie zijn dat? Willem Drees, of toch ook Pim Fortuijn. In Nederland lijkt alles gepolariseerd te zijn en omdat weer recht te trekken moet er gepolderd worden. Met dat polderen is meteen de gehele heldenstatus weg. Ik moet er toch niet aan denken allerlei uitgepolderde minihelden te moeten herdenken in een Nationaal Pantheon. Laten we onze helden maar eren in Madame Thousseau. Als we er dan klaar mee zijn dan kunnen ze in de kelders gedumpt worden. In Portugal hoeft dat niet en ik kreeg er geen vervelende bijsmaak van.