Dilemma’s op het Appelpad.

Soms heb je als klompenpadder dilemma’s. Niet zo groot als een politicus in coronatijd of zoals de lijsttrekker van D66 wier grootste levensdilemma was of ze nu naar Oxford, Cambridge of Harvard moest gaan voor haar studie. Nou meid, wat je ook gekozen had, het was in alle gevallen goed gekomen. Zo ook bij mijn eerste dilemma. Doe ik een jas aan op 24 februari of niet? Meenemen vond ik geen optie. Het kwam goed, het was zalig weer. Zo lossen veel dingen zich vanzelf wel op. Zo ook het tweede dilemma van de dag, een logistiek probleem. Ik schatte in dat ik niet hoefde te tanken op weg naar Appel. Maar in mijn achterhoofd had ik wel de sigaretten nodig, ze waren bijna op. Blinde paniek, en een uitleg aan alle fundamentalistische gezondheidsfreaks, een klompenpadloper is niet meteen een gezondheidsfreak. Niet tanken betekende dus ook geen voorraad sigaretten bij een gezonde wandeling. Even al mijn relativeringsvermogen aanspreken en ik kwam met de volgende wijsheid voor mezelf: In der Beschrenkung zeigt sich der Meister. Het heeft geholpen. Het werd derhalve toch een fijne wandeling daar in Appel. Maar er kwamen meer dilemma’s.

De eerste drie kilometer zag ik heel veel rijen met knotwilgen. Zou er in Appel een grote groep vrijwilligers zijn om ze te knotten? Ik ken dat wel in Duiven en omgeving. Je weet het niet, maar het zet je wel aan het denken. Of het onderstaande bord op de route!

Ben ik nu in overtreding en zet ik nu alle klompenpadder voor gek om gewoon te lopen langs de sloot met knotwilgen. Je weet het niet. Ik heb geen kaart, wel een klompenpadapp. Zou dat genoeg zijn?

Toen de weilanden plaats maakte voor een drassig en moerassig bos met dito paden volgde het ene dilemma het andere op. Kan ik door de drassigheid heenlopen of moet ik toch van het pad afwijken?

En als je dan besluit door de bosschages heen te lopen en je wordt geconfronteerd met een een hol. Wat hoort er in dat hol? Het is te groot voor konijnen, maar zouden het vossen zijn? Wolven leven niet in holen volgens mij, maar wat dan wel? Je weet het niet.

Heeft iemand het antwoord? De wandeling werd steeds mooier, de zon werd zelfs warm voor een februarizonnetje en het wandelen smaakte naar meer. Dat brengt me bij het laatste dilemma’s dat ik met u wilde delen. Natuurlijk zijn er al lopende best wel vragen die rijzen bij het zien van gedragingen van medewandelaars, maar die overpeinzingen laat ik graag voor mezelf. Nee, het laatste dilemma is, ga ik in de buurt nog een klein klompenpadje lopen? Het antwoord is ja, we gaan dus op weg naar Leusden naar het Schutpad. Zonder sigaretten weliswaar.

Begrip, van de dag (136) Fatsoenspiemels

 

 

 

FATSOENSPIEMELS

 

Vandaag stond ik stil bij een vergeten groep in Nederland. Hoe groot de groep is weet ik niet, maar ik sluit niet uit dat het misschien wel 30% van de bevolking kan zijn. De groep die het allemaal niet zo goed begrijpt, misschien wel bang is of in ieder geval conservatief. De groep die eigenlijk het liefste heeft dat alles zijn gangetje blijft gaan zoals ze het al decennialang gewend zijn en nog jarenlang willen volhouden. De groep die dus vanzelfsprekend ook bang, en dus tegen de komst van grote groepen vluchtelingen is. Maar ook een groep die heel welwillend de buurman groet, bij de plaatselijke voetbalvereniging vrijwilligerswerk doet en bovenal heel netjes is opgevoed. Ze hanteren omgangsvormen waarbij schelden, vloeken of gebrek aan respect niet geaccepteerd wordt. Maar ze zijn wel bang.

Deze groep wordt niet vertegenwoordigd. Want de PVV balanceert met betrekking tot omgangsvormen altijd op het randje, vaak erover heen. Als we het over respect hebben dan is het wegzetten van MINDER, MINDER, MINDER ver over de grens. Daar gaat de rechter zich over buigen. Maar erger dan de PVV zijn natuurlijk een groot deel van de aanhangers. Dit zijn vaak ook hele bange mensen die het niet goed begrijpen en bang zijn. Zij zetten hun angst om in boosheid, wat zeg ik ongebreidelde woede. Bovendien hebben ze omgangsvormen van een Neanderthaler. Het zijn natuurlijk geen leden van de PVV. Wie zijn dat wel trouwens? Ze zijn wel de stoottroepen van Wilders neem ik aan. Ik heb Wilders namelijk nooit openlijk en regelmatig horen ageren tegen de seksuele agressie van hen die overal een piemel in willen als het gaat om ‘Gutmenschen’ of in ieder geval andersdenkenden.

Die brave, bange, ietwat xenofobe mensen voelen zich vast niet gerepresenteerd door die bende van verbale verkrachters, met de PVV aan de zijlijn toekijkend. Overigens het massaal en hysterisch roepen van ‘Daar moet een piemel in’ heeft nog nooit bewezen dat daarmee denkpatronen veranderen of anderszins gezond is voor de mensheid. Een appel is gezond, maar dat wordt nooit geroepen. ‘Daar moet een appel in?’ Als dat nu geroepen wordt bij een dorpsactie tegen vluchtelingen, zou Wilders volgens mij nog veel meer aanhang hebben. Zolang die Neanderthalers nog geen fatsoenspiemels zijn, haal ik nog opgelucht adem.