GRAZENDE KOEIEN
Vandaag de dag begonnen met een een onbegrijpelijk artikel in de Trouw. De kop zei: Oppositie wil koe verplicht in de wei. In de papieren versie had het artikel nog een ondertitel: ‘SP, D66 en GroenLinks geven niet op en presenteren vandaag een initiatiefnota. ‘Polderen leidt niet tot verandering.’ Het enige dat ik van deze twee zinnen begrijp is dat de oppositie alles in het werk zal stellen om de regering te treiteren, hun constructieve bijdrage. Twee van de drie partijen noemen zich liberaal en daarbij pas het niet om in deze context ‘verplicht’ te gebruiken. Verder begrijp ik niet dat de fundamentalisten van de PvdD er niet in geslaagd zijn dit naar zich toe te trekken. Mogelijk gaat het voorstel niet ver genoeg?
Het meeste verbaasde me nog de zin: ‘Polderen leidt niet tot verandering.’ Dat is raar. Eigenlijk zeggen ze: We hebben niet onze zin gekregen! Als jengelende kleuters luisteren ze daarom niet naar ongetwijfeld valide (bedrijfs)economisch, planologisch en landbouwkundig argumenten en dromen van een 19e eeuwse Hollandsche plaatjes met groene weiden, lieflijke slootjes en grazende koeien. Met polderen krijgt niemand zijn zin en moet iedereen zich schikken met de secondbest solution. Voor anachronistische vergezichten gaan ze maar naar het museum.
Toegegeven, het is een vredig gezicht, al dat rood- en zwartbont in de weilanden, maar als we echt zo begaan zijn met het wel- en wee van dieren, dan moet je niet de boeren pesten, maar de consument aanpakken middels hogere belastingen op stalvlees en melk. En de consument blieft dit klaarblijkelijk niet. Later op de dag hoorde ik D66 woordvoerder en mede-initiatiefneemster Fatma Koser Kaya iets onsamenhangend zeggen over goed voor de dieren, boeren en de ecologie. Ik ken deze mevrouw niet, maar ze klonk als een Randstedelijke dame die vroeger op school les kreeg dat flessen melk niet aan de bomen groeiden. Ze klonk sowieso als iemand die landbouwbeleid helemaal niet sexy vindt en liever woordvoerder op een ander beleidsterrein zou zijn geweest. Ik zou graag een verbod op kakelende parlementaire kippen willen. Het maatschappelijk welzijn verbeter je daarmee aanzienlijk en die grazende koeien komen er toch wel als de consument het wil.
sprakeloos verhalen 