Helmond zien…..en dan sterven is niet de slogan die bij je opkomt bij Helmond. Dat is voorbehouden aan Napels. In Napels ben ik nooit geweest, wel in Helmond gisteren. Een theatervoorstelling in ’t Speelhuis bracht ons naar Helmond. Ellen ten Damme trad er op. Wat een mooi theater hebben ze daar gebouwd in de voormalige Onze-Lieve-Vrouwenkerk. Zelf heb ik niet al te veel vergelijkingsmateriaal, ik ben geen theaterbeest, maar ik vond de entourage heel mooi. Ellen ten Damme is wel een theaterbeest, maar ik wil geen recensie over haar schrijven, want van theater maken heb ik geen verstand. Het is mooi of het is niet mooi, de voorstelling Barock van haar vond ik prachtig.
Ik wil vooral mijn verbazing over Helmond uitspreken. Ik zou liegen als ik zou zeggen het is daadwerkelijk Helmond zien en dan sterven. Maar het viel niet tegen. Ik heb me klaarblijkelijke laten meeslepen door de vooroordelen. Historisch ben ik voldoende onderlegd en weet dat Helmond economische moeilijke tijden heeft gekend en misschien voor de meeste mensen zelf nooit echt gemakkelijke tijden. Zandgronden van de Peel in de omgeving, textielindustrie van oudsher, weer opkomend in de 19e eeuw. De fabriekseigenaren werden ondersteund door de emancipatiegolf van de katholieken en die combinatie zorgt voor veelal bittere armoede. Bij de teruggang van de (textiel) industrie in de jaren zestig kreeg de werkgelegenheid van Helmond een forse klap te verwerken. De wat bedenkelijke reputatie van de Brabantse stad had dus mij ook bereikt. (Voor mee geschiedenis over Helmond volg de link)
Het viel mij dus alleszins mee. Ik vond niet onprettig om in het centrum te lopen, rijdend naar Helmond zag ik mooie villawijken en ook onze B&B was een mooi gebouw. Volgens mij is het prettig wonen in Helmond. Thuis zoek ik op wat de stadsmarketeers hebben gedaan om Helmond te promoten? Vroeger was dat blijkbaar Helmond ZO (met een duimpje omhoog). Ik zie ook iets met Helmond Samen. Maar bij de gemeentelijke slogans zie ik Helmond prijken met Helmond, een glimlach in Brabant!
En deze slogan voelt goed aan. Als ik de producten van veel andere gemeenten bekijk, dan is het veelal diep, diep triest met de creativiteit van de citymarketeers. (ik raad aan om de link toch ff mee te pakken, het is oprecht lachen geblazen, zeker met de wetenschap dat vele miljoenen euro in deze onzin is gestoken.) Dat hebben ze in deze Noord-Brabantse stad beter gedaan. Tuurlijk is Helmond geen gemeente om zich als een Bokito te gedragen middels een mooie alliteratie: Helmond, Heerlijk en Hemels? Valse bescheidenheid is natuurlijk ook niet terecht. Je wint geen klanten met : Helmond, het valt best wel mee of Helmond Goh, niet gedacht.
Helmond, een glimlach in Brabant dat past bij de bezoeker die rondkijkt en lichtelijk verbaasd is; of misschien is het wel de glimlach van de Helmonder die deze verbazing aanschouwt.
sprakeloos verhalen 