Op het kaartje was het al te zien. De start van het Slagmaatpad was nabij het spoor en op duidelijke gehoorsafstand van de A12. Dat laatste was natuurlijk niet op het kaartje te zien, maar wel uit af te leiden. Toch was ik benieuwd wat het pad me te vertellen had, wat het zou brengen. Mijn wandelpartner was een collega met wie ik eerder twee klompenpaden had gelopen. Bovenal is het een kameraad waarmee ik iedere wedstrijd van Feyenoord rechtstreeks in verbinding sta om de wedstrijd van oehhhs, ahhhhs, yes en soms k*****s te voorzien. Ja, a man has got to do what a man has got to do. Vandaag was dat wandelen in Bunnik. Natuurlijk hebben we ons aller Arne Slot eensgezind van advies gediend. (Voor de niet Feyenoordfan, Arne is de trainer, onze trainer.)
Wat schets mijn verbazing, de drukte van verkeerswegen en relatief veel andere bezoekers rond het Fort bij Vechten raakten al snel op de achtergrond. Er is een hele fijne overzichtelijk wandeling gecreëerd van ongeveer 7 kilometer in een groene omgeving. Goed, het is geen oerbos en waarschijnlijk recent in elkaar geknutseld landschap, maar een heel prettig en rustgevend decor voor een fijne wandeling. Een aanrader wie van oost naar west rijdt, of andersom, en even een uurtje wil ontspannen. Als Oosterling ben ik dan altijd weer verbaasd dat ook in de drukke Randstad een klompenpad echt wel op zijn plek kan zijn.
Rond het Fort was trouwens een filmploeg bezig en ons aller ‘Vaderlandse geweten van de parate kennis’ struinde er ook rond. Op de terugweg hielden we de pas even in om een ongetwijfeld wetenswaardig antwoord van Maarten niet te verpesten door twee bolle wandelaars. Het zou zonde zijn om de erudiete verhalen van Maarten van Rossem te interrumperen met het gesjok van ons met een air, we kijken niet in de camera. Maar hij wenkte vriendelijk naar ons met de woorden, dat het een leuk artistiek beeld geeft. Ik heb Maarten van Rossem hoog staan als het gaat om de historische of politieke kennis. Zelfs op het gebied van auto’s of techniek kan hij waarschijnlijk een heel kundige verhandeling houden, maar over artistieke vermogens op het gebied van de bewegingskunst van twee heren heeft hij geen verstand. Ik repliceerde dan ook dat hij zijn esthetische en artistieke verwachting maar moest temperen. Hij had overigens niet gezien hoe ondergetekende een half uur daarvoor met een trekpont een slootje over ging, bibberend en heel onvast. Ben benieuwd of we in beeld waren want hij wees nog op het ‘gevangenisgehalte’ van mijn shirt. Heel artistiek.
(Voor meer artistieke kiekje verwijs ik ook naar mijn Instagram account titiissprakeloos)
sprakeloos verhalen 