Een bietje van alles op het Moas-Wetteringpad

Ga ik vandaag wel of niet werken? Het werd een bietje werken. De weersverwachtingen waren onzeker en ik wilde wel met een goed gevoel de laatste zomerse wandeling maken. Na vele wandelingen in tropische omstandigheden dit jaar, hoopte ik nog op een soort van zomerse dag. Misschien vanmiddag, dus eerst maar een paar uur thuis werken, dan kan ik de vrije uren elders wel een keer inhalen. Om 12 uur gokte ik erop dat ik niet nat zou regenen, of in ieder geval niet meer dan een bietje. Heb ik de zon deze middag gezien? Ja, een bietje. De wandeling was in Alphen (Gld), dat wil in de praktijk dus zeggen: een dijkdorpje, de Maas en jawel, een wetering, fruitbomen, uiterwaarden en plukjes historische gebouwen. Eigenlijk was het Moas-Wetteringpad van alles een bietje.
Dus een aangename wandeling maar dat is afhankelijk hoe je het bekijkt: of je uitgaat van alles of toch van een bietje? Is het glas half vol of half leeg?
Het begon in ieder geval bij de lokale winkel/horeca-gelegenheid ‘Bij van alles een bietje’ met een cappuccino en appelgebak met appels uit de omgeving. Het gebak was trouwens geen bietje moet ik stellen als veelvraat. Een leuke winkel/horecagelegenheid. Op een op andere manier zorgt het voor leven in de brouwerij.

Zou veel meer moeten gebeuren in kleine kernen of waar dan ook. Het is ook een gelegenheid voor mensen met iets meer afstand tot de arbeidsmarkt om er te werken en/of ervaring op te doen. Er is zoveel werk besef ik en er zijn zoveel mensen die niet kunnen of mogen meedoen in het maatschappelijke leven.

Ik nam er na 12 uur vanmiddag een beetje afstand van de arbeidsmarkt door het werk achter me te laten en te constateren dat ik volgens mij vandaag de enige klompenpadder was. Hoe ik dat weet? Ik ben door niemand ingehaald met loopschoenen, rugzak of anderszins rustieke en/of sportieve wandeloutfit zoals ik mezelf graag zie. Het was, ondanks dat het maar een bietje had geregend, toch overwegend nat in de weilanden en langs de slootkanten. Vorig jaar november zeurde ik er al over, maar nu weet ik het zeker. Mijn schoenen zijn niet meer waterdicht. Ik had, we zullen in stijl blijven, een bietje natte voeten.

Om toch met een bietje leuke foto te eindigen in plaats van stinkende wandelschoenen, een echt Nederlands plaatje. Voor meer foto’s zie ook Instagram, account titiissprakeloos.