Hoe is het eigenlijk in de rest van de wereld? Corona en verkiezingen voeren de boventoon. We hebben natuurlijk gehoord dat ook het Engelse Koningshuis niet deugt. En we werden geconfronteerd met een andere Koning, Martijn welteverstaan. Die moet gedacht hebben, oog om oog, tand om tand en bagger met bagger vergelden. Woensdag hebben we de verkiezingsuitslag. Krijgt het kabinet Rutte de meerderheid of niet? In dat laatste geval wordt het spannend of bijvoorbeeld linkse partijen de eenheid blijven die ze nooit geweest zijn. We kunnen de verkiezingen ook, zoals Trump, nog frauduleus verklaren. Ik ken een boreaal mannetje die deze taak op zich wil nemen, zeker nu het poststemmen niet vlekkeloos gaat. Corona blijft nog een tijdje onder ons, maar ik hoop dat we de verkiezingen snel achter ons kunnen laten. Misschien krijgen we dan weer oog voor andere zaken. Misschien ook niet.
Over sprakeloosheid gesproken… ik kan er nog steeds sprakeloos van raken dat mensen denken dat het besteden van hun energie om te gaan stemmen geen verspilde energie is in dictatoriale kromstaat die (nog) Nederland heet.
Als het niet zo in- & intriest was zou het een klucht à la Theater van de Lach van John Lanting waardig zijn alhoewel het dan nog niet diens niveau bereikt
Dat gedeelte van John Lanting kan ik volgen, dictatoriaal? We zijn nog in de positie dat we de politici, collega’s van John Lanting, krijgen die we verdienen. Misschien nog wel.
Pingback: De afsluitende 144 woorden (30 oktober 2021) | sprakeloos verhalen