
De week dat Nederland wit kleurde. Vorige week wist ik het al, deze week gaat het over sneeuw. Maar nu ik het lees, Nederland kleurt wit, heb ik een dubbel gevoel. Door de maatschappelijke hypergevoeligheid, voel ik me amper veilig zo’n waardevrije opmerking te maken. Waardevrij of niet, we waren er wel mee bezig. Politici van verschillend pluimage vonden het nodig het klootjesvolk perspectief te bieden. Jetten, Baudet, Wilders en Rutte noemde het E-woord. Terwijl iedere Fries en andere weldenkende Nederlanders wisten dat het oppoken van de Elfstedenkoorts baarlijke onzin was, moest er perspectief geboden worden. Mafkezen! Ja, perspectief om te zwemmen in de Bonkevaart of onder de brug van Bartheliem. Ik kan het woord perspectief niet meer horen. Nederland kleurde wit en liet zich ijskoud zien, misschien is het goed dat de dooi zijn intreden doet. Kunnen we lachen over de aankomende verkiezingen.
Mooi omschreven
Stille groet,
Pingback: De afsluitende 144 woorden (30 oktober 2021) | sprakeloos verhalen