De wandeling van vandaag het twee doelen. Als vanzelf sprekend wil ik alle klompenpaden gaan lopen, dus ook de KIDS-versies. Maar de aanleiding was een klein cadeautje van een collega van het creatieve soort. Een geverfd steentje had ze gevonden. In coronatijd worden er ontelbare initiatieven ontplooid om kinderen en volwassenen in beweging te krijgen. Zo hebben wij ook maandenlang een beer voor het raam gehad. Kinderen uit de buurt konden op berenjacht. Zoiets soortgelijks is er met de keien aan de hand. Je verft een kei, verstopt het met een (post)code en via een heuse Facebookpagina kun je traceren welke weg de steen gaat nemen. Waar komt jou kunstwerk terecht. Heel spannend en allemaal terug te vinden op de facebookpagina Kei Fof.
Ik kreeg dus een geverfde kei van een collega. Ik mocht hem houden, maar dat is niet helemaal de bedoeling volgens mij. Ze zinspeelde er wel op dat ik op een van mijn klompenpadwandelingen mijn burgerplicht in coronatijd zou doen. Om niet helemaal een modderfiguur te slaan op een KIDS pad, nam ik mijn 26-jarige zoon mee. Het blijft je KID natuurlijk.
Al wandelend vonden we wel een plekje om de steen neer te leggen om gevonden te worden. In het luciferdoosje zit een kleine constructie hoe te handelen. We zullen dit delen op genoemde Facebookpagina.
Verder was het gewoon 1 november, grijs, druilerig maar heel zacht. Ook genoten van de herfstkleuren hoor. En de volkstuinen.
sprakeloos verhalen 