Er is eigenlijk maar een juiste manier om je stem op 15 maart in overeenstemming te laten komen met jezelf. Dat is de politiek volgen, je geheugen gebruiken en nadenken wie je stem het meest verdiend heeft. Een bijkomend voordeel is dat we verlost worden van infantiele en ongeloofwaardige campagnes. Geven we dezelfde mannen en vrouwen nog een kans of heeft een andere partij het toch beter gedaan? Zo simpel is het eigenlijk.
Je kunt je ook laten leiden door valse beloftes (o.a. Mark Rutte), een gladde toekomstvisie (Jesse Klaver), bewust onrust zaaien en liegen zonder alternatieven (PVV) om maar wat te noemen. Je kunt een man of vrouw een lekker ding vinden en/of geloofwaardig. Je kunt pijltjes gooien op een dartbord of hopen dat de Allesbestierende de juiste weg wijst. De stemwijzer kan een hulpmiddel zijn en er zijn inmiddels meerdere mogelijkheden. Zo kreeg ik gisteren via mijn zoon De Wijze stem, gebaseerd op een filosofische achtergronden. Dus niet de onderbuik, niet de ratio maar je onderliggende al dan niet onbewust levensvisie als stem-raadgever.
Ik kwam uit op John Stuart Mill en dat zou corresponderen met D66. Weer een nadenker erbij. Als verweesde sociaaldemocraat moet je toch wat. En ik durf te stelling te verdedigen dat sociaal-liberalen en sociaaldemocraten in de praktijk niet zo veel verschillen. De aanvliegroute is wat ander. De een gaat uit van individuele vrijheid, maar zal consciëntieus waken voor uitwassen. De ander gaat uit van grote mate van gelijkheid, waarbij de individuele ontplooiing nadrukkelijk ook het doel moet zijn. D66 dus? Wat was er ook al weer mee wat me niet beviel buiten de referenda? O ja, ze waren maximaal voorstander van TTIP.
Hiebij de link naar de Wijze Stem
sprakeloos verhalen 