MISKEND TALENT
In de volste overtuiging, gebaseerd op participerend onderzoek, weet ik dat Twitter een open riool is van vuige gedachten, vunzige insinuatie en soms zelfs vieze plaatjes. Toch zijn er veel juweeltjes en hele leuke links te ontdekken tussen het rioolslib en de mentale bagger. Zelf gebruik ik Twitter vooral om mijn eigen blogjes te promoten, zoekend naar een leuke slagzin of hashtag. Tja, het leven van een blogger gaat niet over (riool) rozen. Ik ben er aan gewend dat mijn blogjes soms paarlen voor de zwijnen zijn, maar onder het mom van niet geschoten is altijd mis, wordt ieder blogje weggezet met een drietal, soms meer, tweetjes. Het levert niet bar veel op, maar die ene die het wel leuk vindt of snedig reageert, daar doe je het dan voor.
Af en toe gooi ik er een spitsvondige tweet doorheen, maar zoveel putjesscheppers en gelukszoekers zijn er niet om in de oneindige gedachtenvuilnis een pareltjes op te pikken. Vanavond zat ik in de trein met mijn smartphone en via de NOS plopte op dat Boris Johnson geen premier gaat worden. Ik weet niets van de achtergrond, maar ik denk dat het een wijs besluit is. Zijn wijsheid had hij echter eerder moeten inzetten, maar berouw komt na de zonden. Mijn eerste opwelling was Boris Leugenaar. Nu begrijp ik dat de Britten dit niet oppikken, maar toch geen enkele reactie, like of retweet vanuit eigen land?
Ik vond het nogal aardig bedacht. Met gevoel historie pak ik een kreet op die in de jaren zestig en zeventig nogal populair was. Het was Johnson Moordenaar en toen al bleek dat je geen bevriend staatshoofd mag beledigen werd het Johnson Molenaar. We zijn zo’n kleine vijftig jaar verder, de politieke mores is veranderd. Dus Johnson Leugenaar moet kunnen, dat is geen belediging van een bevriend staatshoofd meer. En nu zeker niet meer, want hij wordt geen premier. Hij heeft zich teruggetrokken. Ik begrijp hem. Het erge is dat hij nog niet eens de ergste van de pipo’s met ambitie om te vernielen is. Wel rotzooi maken, maar opbouwen, ho maar. Het was maar een klein grapje, maar ik kan leven met mijn miskende talent.
sprakeloos verhalen 