Begrip, van de dag (174) Echt oud

 

 

 

ECHT OUD

Over het feit dat ik vijftig jaar en één week ben, zal ik niet zeuren. We gaan over tot de orde van de dag. Dat had ik mezelf voorgenomen en dat lukt best goed. Maar ik las vanochtend toch een stukje in de Trouw dat me deed beseffen dat ik echt oud begin te worden. In een van de bijlages werd gesproken over de terugkeer van een trend uit de jaren negentig. Met name meisjes en jonge vrouwen laten hun enkels opsieren met een enkelketting. Dat kan een zilver kettinkje zijn, kralen of schelpen, fijn of grof, maar in ieder geval boven een witte sportschoen. Nu weet ik best dat vrouwen kettinkjes om hun enkels dragen, ik kijk niet op of om als mannen dat ook doen, ieder zijn meug. Maar Trouw spreekt over terugkeer van een trend, ja zelfs RETRO!!!

Op het moment dat je weet dat er (nog) niets mis is met je geheugen, maar moet constateren dat er in de jaren negentig in trend was, je was toen tussen de 24 en 34, die op dit moment als retro wordt gekwalificeerd, dan wordt je echt heel oud. Zaken uit de jaren vijftig en zestig kunnen retro zijn in kleding en muziek. Of typische jaren zeventig mode, ik haal het er zo uit inclusief de meest onhandige accessoires. Zelfs de jaren tachtig, met een NO FUTURE look kan ik zo bestempelen als retro. Dus ook de jaren negentig zal ongetwijfeld iets hebben.

Ik denk diep na, en kan komen tot Flippo’s, de opkomst van de mobiele telefoon en verder de gameboy. Maar op het moment dat een gezaghebbende krant zoals de Trouw melding maakt van een retrotrend, de enkelkettinkjes, en er gaat geen lampje branden bij je, dat betekent dat je je scherpte meer dan twintig jaar geleden al bent verloren. Die constatering doet mij beseffen, vijftig jaar of niet, dat ik echt oud ben. Moet nog even nadenken of ik dat erg vind.