De puzzel moest kloppen, eerder kom ik er niet mee naar buiten, maar vandaag had ik het ultieme Eureka gevoel. Ik denk dat ik een belangrijk deltaplan voor Nederland heb. Het rekenwerk tot achter de komma laat ik aan anderen over, het gaat nu om het vergezicht en de grote lijnen. De aanleiding was het gesteggel van de coalitie om vijf miljard te verdelen onder de hardwerkende Nederlanders en tegelijkertijd de werkgelegenheid een push te geven.
5 MILJARD
Een lastenverlichting van zo’n omvang klinkt heel aantrekkelijk, maar de politieke verhoudingen in Nederland zijn dusdanig dat niet alleen een compromis bij bezuinigingsrondes een schier onmogelijk proces is, ook het uitdelen van cadeautjes is een te moeilijke opgave gebleken. De oppositie wil wel instemmen met het belastingplan van Wiebes, maar wil er te veel voor terug. Groen Links wil meer aandacht voor vergroening van de economie, de SGP’ers willen dat moeder de vrouw thuis blijft en wat D66 nu wil is niemand meer duidelijk. Vijf miljard, je krijgt het niet verdeeld in ons land. Het alternatief is misschien de staatshuishouding op orde brengen, maar als verkiezingsretoriek is dat geen sterke zet voor de coalitie. Met name voor de PvdA die zich richt op werk, werk en nog eens werk, wil het geld uitgeven. Ze zullen het niet prettig vinden om 35.000 banen te zien opgaan door de incompetentie van de Haagse burelen.
MIJN VOORSTEL IN GETALLEN
Als we dat geld nu eens besteden aan zonnepanelen. Nederland loopt in ieder geval in vergelijking met Duitsland erg achter op groene energie. En als ik mezelf nu eens als de gemiddelde Nederlander beschouw dan vind ik zonnepanelen op mijn dak een aangename gedachte. Ik begrijp dat het goed is voor het milieu en dat in tien jaar de kosten er ongeveer uit kunnen zijn. Maar het allergrootste bezwaar is de investering van laten we zeggen €10.000, –. Ik stel voor dat we die vijf miljard als een soort lening geven voor de investering in zonnepanelen op een wijze zoals de huidige studiefinanciering. Het voordeel van deze investering is dat zodra de zonnepanelen bevestigd zijn, je kunt beginnen met afbetalen.
Rekenkundige visualisering:
5.000.000.000 :10.000 = 500.000
Vijfhonderdduizend huishoudens kunnen van die vijf miljard zonder problemen de lening aangaan en plaatsen de zonnepanelen.
Laten we stellen dat je de lening in 10 jaar terugbetaald, dat is €1000, – per jaar en dus €83,- per maand. Ik begrijp best dat €83, – voor sommigen best veel is, maar laten we nu eens uitgaan dat dat meteen de winst is die je per maand hebt op je zonnepanelen. Per saldo blijft je energie-rekening gelijk, maar omdat je een deel ‘zelf’ produceert, kun je dat gedeelte gebruiken voor de afbetaling. In tien jaar tijd heb je je panelen afbetaald, je hebt geen extra financiële lasten en bovendien heb je een substantiële bijdrage geleverd aan het milieu.
Over tien jaar heeft de staatskas zijn vijf miljard terug. Misschien is er dan wel een politiek klimaat ontstaan die verdeling van de vijf miljard mogelijk maakt. Maar er is meer.
WIN-WIN EN IEDEREEN BLIJ
1. De klimaattop in Parijs vordert eigenlijk dat we per land nog veel meer moeten doen om de verdere opwarming van de aarde te voorkomen. We moeten als het ware de gaspedaal gebruiken om te vergroenen. Mijn voorstel is in ieder geval budgetneutraal en 500.000 huishoudens die een bijdrage leveren om groene stroom op te wekken lijkt me heel wenselijk en wezenlijk.
2. Ik kan geen getallen getallen geven, maar hoeveel werkgelegenheid biedt het wel niet om voor vijfhonderdduizend huishoudens panelen te maken en te installeren. Misschien haalt het die 35.000 wel?
3. Een ander probleem kan getackeld worden, de gaskraan in Groningen moet dicht of in ieder geval moet Groningen niet verder de afgrond in. Door de zonnepanelen is er een alternatief voor Gronings gas.
4. Als we de fabrieken voor de zonnepanelen nu eens in Groningen zetten, dit is een gebied dat extra werkgelegenheid goed kan gebruiken. Vanuit mijn economische kennis van de middelbare school weet ik dat er door de investeringen een multiplier-effect kan ontstaan.
5. Onze afhankelijkheid van buitenlandse fossiele brandstoffen, in ons geval Rusland en de olie uit het Midden-Oosten zal sterk verminderd worden. Een bepaalde mate van zelfvoorziening verkleint niet alleen de afhankelijkheid, maar vermindert tevens sterk de behoefte om ons in te laten met problemen die eigenlijk niet van ons zijn, of maar ten dele. ‘Ruzie’ in Iran, Irak, Afghanistan, Syrië, Libië, maar ook Rusland vindt zijn oorsprong voor een belangrijk deel in olie.
Resumerend kunnen we stellen dat de staatshuishouding er niets op verliest, het klimaat de grote winnaar is, de individuele huishoudens geen onverantwoorde investeringen hoeven te doen, Groningers het vooruitzicht hebben rustiger te kunnen slapen en we ons niet meer hoeven te bemoeien met landen om daar de democratie te brengen, terwijl we eigenlijk willen dat de olie- en gasbevoorading verzekerd blijft.
Als dit geen doorslaggevend deltaplan is, dan weet ik het niet meer.
Ik zeg: DOEN !!!
Pingback: Begrip, van de dag (112) Thorium | sprakeloosverhalen