Weldadige wereldvrede met kokosolie

 

Zeker weten doe ik het niet, maar wij hebben de weg naar wereldvrede gevonden. En dan niet via conferenties op hoog niveau, geheime besprekingen tussen wereldleiders of militaire interventies in de vele mondiale brandhaarden. Gewoon op huis-, tuin en keukenniveau bestrijden wij de mores van het oorlogvoeren. Ze zeggen toch niet voor niets, verbeter de wererld, begin bij jezelf. Sinds dit weekend gaan we dat in gezinsverband in de praktijk brengen, met kokosolie.

 

 

In een aandrang om iets gezonder te leven en onze ecologische voetafdruk te verkleinen, weet de marketing via vele wegen ons te verleiden. Sinds kort hebben wij biologische kokosolie. Gewoon omdat het beschikbaar gesteld was door de dichtstbijzijnde supermarkt. Het predicaat geurloos en biologisch heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat het in ons winkelwagentje belandde. We waren al jaren af van de boter om te bakken en braden, olijfolie gebruikten we. Dat was gezonder. Nu zijn we, naar het schijnt, overgestapt naar de kokosolie om te bakken en braden.

 

Maar wat wil het geval, de kokosolie is voor veel meer geschikt dan alleen bakken en braden. Nu weet ik dat cosmetische producten vaak met kokos wordt aangeprezen. Het ruikt lekker en het geeft in ieder geval een exotisch gevoel als je je haren wast met kokosshampoo. De geur zal ongetwijfeld uit een chemische laboratorium komen, maar voor ons, niet kritische consument, maakt dat weinig uit. Maar sinds vandaag niet meer. Want een klein onderzoekje leert dat de kokosolie ook gebruikt kan worden voor de verzorging van de huid. In één keer kunnen alle huidverzorgende producten van onze badkamer geweerd worden door de Biologische Kokosolie. Twee vliegen in één klap, een sterke vereenvoudiging van ons boodschappenbeleid, ecologisch verantwoord, mogelijk een bezuiniging en heel gezond. Dus eigenlijk vier vliegen in één klap. We winnen in ieder geval tijd door ons nu nog te richten op één product voor de huidverzorging en bakken en braden. Voor alle marketingmanagers ten spijt die ons allerlei vernieuwde en verbeterde producten willen aansmeren voor zowel de keuken als de badkamer, wij hebben de rust gevonden in Biologische Kokosolie.

 

 

Tevreden als we zijn met de zojuist verworven inzichten, speuren we nog even verder op internet om de juistheid van onze beslissing bevestigd te zien. En wat schetst onze verbazing. Het helpt tegen jeugdpuistjes en spataderen, ja zelfs tegen aambeien, psoriasis en ander dermatologisch ongemak. We kunnen nog meer producten verbannen en we geven ons helemaal over op de biologische kokosolie. Maandagochtend, zullen wij met een flinke doos naar het ‘chemisch afval’ rijden om ons te ontdoen van alle rommel die we al jaren gekocht hebben. Daarna zorgen we voor een passende voorraad van het biologische wondermiddel. Wat kan het leven toch eenvoudig zijn. Een allesomvattend ZEN-gevoel maakt zich meester van me. De inwendige mens wordt aangesterkt door biologische kokosolie waarmee we nu alles bakken en braden, het uiterlijk wordt versterkt en verfraaid door diezelfde olie.

 

Maar dan slaat de schrik om het hart. Zal er altijd wel voldoende kokosolie zijn en dan nog wel biologische? Want als wij enthousiast zijn, zullen ook anderen dit ongetwijfeld worden. Ook zij willen gezonde voeding, een veerkrachtige huid zonder rimpels en een passende olie voor alle dermatologische ongemakken. Ik vrees in eerste instantie het ergste, maar dan komt er ook een Eureka gevoel. De kokosnoot groeit toch vooral in die gebieden die wij ‘de 3e wereld’ plachten te noemen? Een tropisch vakantieparadijs daargelaten, associeer ik de kokosnoot met relatieve armoede en behendige Afrikanen die een klapperboom inklimmen om aan hun dagelijkse voedsel te komen. Ik krijg vergezichten dat juist het arme deel van de wereld door ons kokosoliegebruik, nieuwe kansen krijgt aangeboden. Niets geen acties voor nooddruftigen, maar een krachtige economische impuls door het opzetten van een kokosnootimperium door de derde wereld zelf. Wij moeten met zijn allen aan de Biologische Kokosolie en wel per direct. Geef het een kans voor de wereldvrede of zoals je het met een variant op het nummer van Third World, Now that we found zou kunnen zeggen:

 

 

Let’s give coconuts a try

 

Let coconuts control, control your destiny

 

Owe it to ourselves, yes we do

 

Live happy eternally

 

Een bange PvdA & een betuttelende VVD zijn uitgepolderd

Ik heb lang nagedacht over de titel van dit blog, maar beter heb ik niet in de aanbieding. Een bange PvdA & een betuttelende VVD zijn uitgepolderd was mijn werktitel, maar gaandeweg het schrijven ben ik niet op een beter idee gekomen. Sterker nog, ik denk dat dit de essentie van mijn betoog is met als onderliggende stelling. Kabinet Rutte heeft een desastreus multiplier-effect op de crisis. Het is me in dit stadium om het even over welke crisis het gaat. De stelling gaat op voor de financiële crisis, de bankencrisis, de begrotingscrisis, de woningcrisis, de zorgcrisis, van mijn part de Europese crisis en zeker ook de culturele crisis in Nederland. Het is allemaal de schuld van dit kabinet, misschien niet de oorzaak, wel de verdieping ervan.

GEEN ECONOMISCHE PRIETPRAAT

Nu ga ik geen diepgravend economisch betoog houden. Buiten het begrip multiplier dat ik uit mijn middelbare schooltijd heb opgediept, zal ik economische begrippen vermijden. Ik begrijp er immers niets meer van, maar het is een troostende gedachte dat met mij velen de economische weg kwijt zijn, inclusief parlementsleden en zelfs ministers.

De laatste dagen hoor ik steeds vaker dat Nederland net niet het ziekste jongetje van de Europese klas is. ‘Net niet’? Vorig jaar hadden we nog een te grote broek aan door Griekenland te piepelen en Spanje de foeistraf te geven. Het kan verkeren, niets zo onvoorstelbaar als de economie.

Wel of niet bezuinigen. Volgens mij al eeuw en dag een kwestie, want we mogen de crisis niet aan de volgende generatie doorgeven. Dit klinkt redelijk, heel redelijk maar wat geven we dan door aan de volgende generatie? Een land zonder zorg, een land zonder pensioenen, een land zonder goed onderwijs, maar wel met een sluitende begroting? Ik zou er voor passen. Econoom Bas Jacobs betoogde gisteren in Knevel &vdBrink dat we helemaal niet zo bang hoeven te zijn voor de middellange termijn als het gaat om het staatshuishoudboekje. Bas Jacobs is hoogleraar en omdat dit in mijn straatje past, ben ik geneigd hem volledig te geloven. Hij is trouwens niet de enige, een meerderheid van de economen lijken de bezuinigingen te kapittelen. Als leek zie ik slechts de (jeugd)werkloosheid stijgen, allerlei voorzieningen sterk in kwaliteit inboeten en de consumenten houden de hand op de knip. Een verkooppraatje van Mark Rutte heeft niet geholpen, integendeel. Als mens heeft hij zich compleet belachelijk gemaakt, als premier geeft hij het verkeerde voorbeeld. Bovendien komt dit kabinet niet met een visionair programma over allerlei vraagstukken die, zoals ik hierboven al aan heb gegeven, in een crisis zitten. Of je het nu eens bent met de ontmanteling van de hypotheek of niet, laat iets zien! Of je het onderwijs de motor van een kennismaatschappij wil laten zijn of niet, geef je mening erover en doe iets.

De mensen hebben dan bij de volgende verkiezingen iets om voor te stemmen. Zo zijn er tal van voorbeelden te noemen, waarbij de coalitiepartijen elkaar in de houtgreep hebben en naarstig op zoek zijn naar onmachtige oppositiepartijen die smullen van een dagje roem en machtswellust door in het midden te houden of zij de coalitie van harlekijn Rutte en zijn PvdA-discipelen willen steunen.

UITGEPOLDERD, PVDA MOET DAT VOELEN

Voor dat dit kabinet bruggen ging slaan, was het objectief al wel duidelijk dat van polderen geen sprake kon zijn zonder een groot verlies van je eigen electoraat. In vroeger tijden, toen Paars heel hip was, kon je met een beetje fatsoen nog stellen dat de VVD liberalen waren en de Pvda nog een zweem van sociaaldemocratie om zich heen hadden. Polderen betekende toen, een mix van beide politieke stromingen, niemand was echt tevreden, maar iedereen kon er mee leven. De huidige mix van VVD en Pvda laat een heel ander plaatje zien. Om het eens vanuit de Pvda context uit te leggen, kom ik tot de volgende conclusie:

De onverwachte verkiezingswinst van Diederik Samsom bracht de sociaaldemocraten in een ideale situatie om het eigen beleid te promoten. Ze hadden de SP medeverantwoordelijk moeten maken voor het regeringsbeleid of in ieder geval een constructieve poging daartoe moeten ondernemen. De Pvda is echter vooral bang voor de linkse praatjes van de socialisten. Toegeven, de holle retoriek van Emiel Roemer begint bijna storend te worden, maar dat had Diederik Samsom kunnen voorkomen. Hier lagen namelijk de kansen voor de Pvda, om links beleid te promoten en zich wel te kunnen onderscheiden van de anti-Europeanen van de socialisten. Want als puntje bij paaltje komt roert de SP in dezelfde zompige ontevredenheid als de PVV. De ontevredenheid wordt door dit kabinet uiteraard verder versterkt. Maar als je dan niet een front wil vormen met de SP, bedenk dan wel heel goed met wie je dan gaat polderen. VVD-ers zijn geen liberalen meer, ze ontpoppen zich in het meest gunstige geval tot een oerconservatieve partij. In een pessimistische bui zeg ik, is het gewoon de PVV-light. Samenwerken met zo’n VVD brengt de Pvda veel verder van haar idealen. Het is raar dat de illegalenkwestie tot een partijcongres moest leiden. Voor mij een reden om deze partij af te zweren en mijn lidmaatschap aan de wilgen te hangen. Maar wat dan wel?

De Pvda is vooral een partij die heel bang is voor haar eigen idealen. Slechts in verkiezingstijd worden sociaaldemocratische principes opgepoetst als ware het een mooi kerstverhaal dat op gezette tijden voorgelezen moet worden, om in de tussentijd vooral snel te vergeten.

.

VVD MUTSEN WILLEN EIGENLIJK NIET POLDEREN

Vanuit de huidige VVD-optiek was de Pvda natuurlijk geen ideale partner, maar Wilders bleek onbetrouwbaar en het CDA was gedecimeerd na de vrijages met de PVV. En hoe je je politiek moet handhaven als VVD wordt gaandeweg het politieke proces wel duidelijk. Betutteling en een grote bek zijn voor mij de kernwoorden die passen bij Mark Rutte en zijn club.

De mond is vol van vrijheid en een terugtredende overheid. De burger moet zijn eigen verantwoordelijkheid gaan pakken. Je kunt het hier mee eens zijn of niet, maar laat het dan ook zien. Een willekeurig voorbeeld, heel recent komt uit de VVD-koker weer zo’n antivrijheidsstandpunt met betrekking tot thuisonderwijs. De VVD wil bij monde van staatssecretaris Dekker het thuisonderwijs verbieden. Bijna in de hele westerse wereld kan het, hier niet. Wat je er ook van vind, het straalt weinig vertrouwen uit naar de individuele burger die zo hoog in het vaandel staat bij de voormalige liberalen. Integendeel, het zegt eigenlijk: ‘Zoek het zelf maar uit, maar je moet je wel houden aan onze betuttelende regels en voorwaarden.’

In toenemende mate is het hele overheidsapparaat, de zorg, het onderwijs en vele andere sectoren op deze wijze georganiseerd. Naast individuen, krijgen ook veel organisaties zogenaamde eigen (budget)verantwoordelijk, maar zijn gebonden aan betuttelende normen of bindende productie-afspraken die veel weg hebben van een vijfjaren plan onder de sovjets. Het hele Nederlandse privatiseringsgebeuren lijkt hierop te zijn afgestemd en de logheid van het overheidsapparaat neemt toe. Individuele vrijheid is een groot goed aldus de VVD, maar moet immers sterk gereguleerd worden middels protocollen, controle en rationalisaties om de protocollen en controles te kunnen naleven. Zo kunnen scholen en ziekenhuizen failliet worden verklaard. Wanneer volgt een grote stad? Waarschijnlijk binnen twee jaar nadat de hele zorg bij gemeentes komt te liggen. Zij zullen met minder geld hetzelfde moeten realiseren. Zij zullen de zorg gaan inkopen bij allerlei hulpverleningsinstanties die zich moeten vermarkten om hun voortbestaan te waarborgen. Hoeveel mankracht zit hier niet in dat ook aan daadwerkelijke zorg besteed kan worden.

De VVD is helemaal geen liberale partij, maar een managerspartij die vooral wil beheersen en daarmee iedere individuele vrijheid opslokt en vooral geen zicht heeft op wat er zich daadwerkelijk in de maatschappij afspeelt.

HET GELIJK VAN WILLEM VAN ORANJE

Onwillekeurig moet ik denken aan de beroemde uitspraak van Willem van Oranje: “Mijn God, mijn God, heb medelijden met mij en met dit arme volk” In dit geval hoeft u als lezer geen medelijden met mij als blogger te hebben, nadat ik mijn ‘the world according to.…..af heb, zak ik lekker weg in mijn lethargische stemming. Een hittegolf staat voor de deur, dus wat zal ik me druk maken. Bovendien is het typisch dat in Nederland bij crisissen de conservatieve tendensen toenemen, terwijl in veel andere landen het extremisme in tijden van crisis alle kanten uit kan gaan. Het lijkt wel of het in onze volksaard zit dat we de pijn lijdzaam moeten gaan verdragen als een staf van God, of in ieder geval dat het logisch is dat de gesel van de markt niet bestreden kan worden. Tenminste zo uiten de bange PvdA en de betuttelende VVD zich in dit kabinet. Maar als arm Nederlands volk weten wij het ook niet. De PVV is immers weer de grootste in de peilingen, maar deze partij is nog nooit op een constructief idee betrapt, maar weet slechts goed gebruik te maken van de onvrede in de samenleving. Mochten zij echte macht krijgen, dan zullen de woorden van Willem van Oranje pas echt gaan herleven. In dat geval mag u als lezer ook met mij als blogger medelijden hebben. De SP groeit, maar nimmer zullen zij met hun a-historische standpunten met betrekking tot Europa en hun beperkte solidariteit van slechts binnen de eigen landsgrenzen, de grootste worden. Ook in dat geval roep ik Willem er weer bij. Ondertussen doet dit kabinet niets en laat zien geen visie te hebben voor de toekomst. Iedere visie lijkt bij voorbaat al de grond in te worden geboord door vermeende electorale gevolgen.

De VVD en Pvda zijn echt uitgepolderd, maar als ze dat gaan toegeven, zullen ze zichzelf mogen opheffen of in ieder geval voor de komende tien jaar genoegen moeten nemen met een marginale rol in de politiek aan de rafelranden van de wereldorde. En wij, het arme volk zullen onze wonden likken.