Groot ontmoet klein, heel klein zelfs, oftewel hoe een Sallandse boer kennis krijgt van ‘suger snaps’. Deze informatie, lekker compact in één zin, behoeft enige uitleg.
heel veel sugar snaps
Begin februari begint in Cairo als een gigantisch volksfeest op het Tahrirplein. Tegenstanders van dictator Mubarak geven massaal uiting aan hun ongenoegen van hun president. De gevolgen van de protesten waren (en zijn nog steeds) niet duidelijk, maar de overwinning zal zoet smaken, heel zoet. Het spat van de buis en uit de computer.
Als luisteraar van Radio 1 passeren in dit soort situaties allerhande experts om hun wetenschappelijke licht te schijnen op de ontstane situatie in Cairo. En uiteraard probeer ik me een beeld te vormen van de toestand ter plekke, de gevolgen voor de mondiale verhoudingen en ‘last but not least’, de binnenlandse oordeelsvorming bij de verschillende politici.
Een slimme journalist vraagt aan een econoom over de economische gevolgen van de anti-Mubarak democratie. We hebben immers begrepen dat de gewone Egyptenaar voorlopig geen stuiver zal verdienen aan de vluchtende toeristen. Maar ook de export naar bijvoorbeeld Nederland bedraagt een half miljard (tegenover een 1, 5 miljard vica versa) en ligt nu stil.
‘Maar voorlopig hoeven we geen zorgen te maken, er liggen nog genoeg Egyptische boontjes en ‘sugar snaps’ in het schap van de supermarkten’
‘Gelukkig’, denk ik dan als argeloos luisteraar, ‘De wereld staat in brand, maar we hebben nog boontjes.’
Wat sugar snaps zijn, weet ik niet, maar ik ga uit van een exotische zuidvrucht. En ik ga over tot de orde van de dag.
Vandaag, mijn vrije dag, ben ik helemaal vol van mijn nieuwe speeltjes, Twitter en Facebook, en val meteen met de neus in de explosieve boter. Het gaat helemaal mis in Cairo en middels alle mij ter beschikking staande media ben ik daarvan live getuige. Deze vervreemding ten spijt, er moet ook nog gegeten worden, een persoonlijke dagelijkse strijd in de supermarkt.
Kippenboutjes staan al vast, vandaag met couscous, een salade en wat gewokte groente. Geen haute cuisine, maar zeer voedzaam. Bij de groenteafdeling doe ik een impulsaankoop en grijp naar de peultjes. Thuis aten we die alleen in de zomer, maar ecologisch als we zijn geworden, hoef dat niet meer.
Tot mijn opperste verbazing stond op de verpakking ‘sugar snaps’ en nog wel uit Egypte.
Revolutie of niet, maar in huize Sprakeloos wordt er vanavond super snaps gegeten, of gewoon peultjes.
het eindresultaat, kippenboutjes van de Poelier, of Marianne Thieme hier gelukkig van wordt weet ik niet, verder pearl couscous met paprika, champignons, rode ui, ananas en suger snaps (peultjes)
Ik vraag me af wie ik nu help met het eten van deze Egyptische delicatesse, de pro- of anti-Mubarak aanhangers. De nabije toekomst zal het leren.
sprakeloos verhalen 